1 На четиринаесет години потоа отидов горе пак во Ерусалим со Варнава, земајќи го со себе и Тит.
2 А отидов горе по откровение и им го изложив Евангелието, кое го проповедам меѓу народите, но насамо на видните, можеби да не трчам или да не сум трчал напразно.
3 Но ни Тит, кој беше со мене, иако Грк, не беше принуден да се обреже,
4 и тоа заради тајно воведените лажни браќа, кои се вовлекле за да ја согледуваат нашата слобода, која ја имаме во Христа Исуса, за да нè поробат.
5 На кои не им отстапивме ни за час, ниту им се покоривме, за да остане со вас вистината на Евангелието.
6 А што се однесува за оние, кои беа сметани за видни, какви и да биле некогаш, мене ми е сеедно; Бог не гледа на човековото лице - тие видните ништо не ми придадоа.