11 Откако стигнав во Ерусалим, останав таму три дни.
12 Потоа станав ноќе, во придружба на неколку луѓе, не доверувајќи му никому што мојот Бог ме вдахна да направам за Ерусалим; а немав друго животно освен добичето на кого јавав.
13 И така, излегов ноќе на Долинската Врата и се запатив кон Змевскиот Извор, а потоа кон Вратата на Буништето: го разгледав ерусалимскиот ѕид, каде беше разурнат и вратата што беше изгорена.
14 Го продолжив патот кон Изворската Врата и Царевиот Рибник, но не најдов премин за животното на кое јавав.
15 Затоа се искачив ноќта покрај Потокот, и натаму разгледувајќи го ѕидот, и повторно влегов низ Долинската Врата. Така се вратив,
16 а советниците не забележаа каде отидов и што направив. Сè досега не им реков ништо на Евреите: ни на свештениците ни на големците, ни на советниците, ниту на другите настојници.
17 Тогаш им реков: „Гледате во каква неволја сме: Ерусалим е во урнатини, а вратите му се изгорени. Ајде, да го изградиме ерусалимскиот ѕид, за да не бидеме веќе изложени на потсмев”.