19 Спомни си за мојата беда и страдањата, за пелинот и за отровот!
20 Непрекратно мисли на тоа и се суши душата во мене.
21 Тоа го носам во срцето и затоа се надевам.
22 Заради Господовите добрини не сме уништени, Неговите милости никогаш не престануваат.
23 Тие се нови секое утро: Твојата верност е голема!
24 „Господ е мој дел,” ми вели душата, и затоа се надевам во Него.”
25 Добар е Господ за оној, кој се надева во Него, за душата, која Го бара.