18 Тогаш Захарија го праша ангелот: „По што ќе знам дека ова навистина ќе се случи? Јас сум веќе стар, а и жената ми е во поодминати години.“
19 Ангелот му одговори: „Јас сум Гаврил и престојувам пред самиот Бог; Тој ме испрати да зборувам со тебе и да ти ја донесам оваа Радосна вест.
20 Но ти не им поверува на моите зборови, кои сепак ќе се исполнат кога за тоа ќе дојде време; затоа сега ти ќе онемиш и не ќе можеш да зборуваш сe до оној ден кога ќе се исполни ова што ти го кажав!“
21 Во меѓувреме, народот чекаше Захарија да излезе и се чудеше зошто толку долго се задржа во храмот.
22 Кога излезе, не можеше да зборува, но според неговите движења заклучија дека имал некое видение во храмот. Тој им објаснуваше со знаци, без да проговори ниту еден збор.
23 Кога му истече времето за служење во храмот, Захарија се врати дома.
24 По извесно време неговата жена Елисавета забремени, но бременоста ја прикриваше цели пет месеци и велеше: