1 Браќа мои, држете ја непристрасно верата во Исус Христос, нашиот Господ на славата!
2 Ако во вашето собрание влезе човек со златен прстен, во светли алишта, и влезе сиромав човек со проста облека,
3 па се загледате на облечениот во светли алишта и му речете: „Ти седни овде убаво!“, а на сиромашниот му речете: „Ти стој таму!“, или „Седни овде, крај подножјето мое!“,
4 зарем со тоа не покажувате пристрасност, и не станувате судии со лоши помисли?
5 Послушајте, возљубени браќа мои, не ги избра ли Бог сиромашните од овој свет да бидат богати во верата и наследници на царството, ветено од Него на оние кои Го љубат?
6 А вие го посрамивте сиромавиот! Не се ли богатите тие што ве мачат и ве влечат по судови?
7 Не го хулат ли тие вашето добро име, со кое сте се нарекле?
8 Ако, пак, го извршувате царскиот закон според Писмото: „Возљуби го ближниот како самиот себе“ – добро правите.
9 Но, ако сте пристрасни, грев правите; и Законот ве осудува како престапници.
10 Зашто, кој го пази целиот Закон, а згреши само во едно, виновен ќе биде за сѐ.
11 Зашто Оној, Кој рекол: „Не прави прељуба!“, рекол и: „Не убивај!“ Па затоа, ако не вршиш прељуба, а убиеш, ти ќе станеш престапник на Законот.
12 Зборувајте и постапувајте како оние што ќе бидат судени според законот на слободата.
13 Зашто судот ќе биде безмилосен спрема оној кој не покажува милост; милоста надвива над судот.
14 Каква е ползата, браќа мои, ако некој рече дека има вера, а дела нема? Може ли верата да го спаси?
15 Ако некој брат или сестра се голи и немаат што да јадат,
16 па некој од вас им рече: „Одете си со мир, грејте се и наситете се!“, а не им даде што им е потребно за телото – каква полза?
17 И така, верата, ако нема дела, сама по себе е мртва.
18 Но може некој да рече: ти имаш вера, а јас имам дела. Покажи ми ја својата вера без дела, а јас преку моите дела ќе ти ја покажам мојата вера.
19 Ти веруваш дека Бог е еден: добро правиш; но и злите духови веруваат, а треперат.
20 Не сакаш ли да разбереш, о суетен човеку, дека верата без дела е мртва?
21 Нели со дела беше оправдан Авраам, нашиот татко, откако врз жртвеникот го положи својот син Исак?
22 Гледаш ли дека верата дејствуваше заедно со делата негови, и дека преку делата, верата стана совршена?
23 И се изврши Писмото, кое вели: „Му поверува Авраам на Бога, и тоа му се сметаше за праведност“, и тој се нарече – пријател Божји.
24 Гледате ли дека човекот се оправдува со дела, а не само со вера?
25 А така не се оправда ли со дела и блудницата Раав, откако ги прими извидувачите и ги изведе по друг пат?
26 Зашто, како што е телото без дух мртво, така и верата без дела е мртва.