2 Ho kom til Jerusalem med eit stort fylgje, med kamelar som bar krydder, store mengder gull og dyre steinar. Då ho steig fram for Salomo, tala ho med han om alt som låg henne på hjarta.
3 Og Salomo gav henne svar på alt det ho spurde om. Det fanst ikkje den ting som var duld for kongen, så han ikkje kunne gje henne svar.
4 No såg ho det sjølv, Saba-dronninga, kor vis Salomo var. Og ho såg huset han hadde bygt,
5 rettene på bordet hans, hoffmennene der dei sat, tenarane som varta opp, og kleda deira, skjenkjarsveinane hans og brennoffera som han bar fram i Herrens hus. Ho var reint frå seg av undring
6 og sa til kongen: «Så var det då sant det eg høyrde heime i landet mitt om deg og visdomen din!
7 Eg ville ikkje tru det dei fortalde, før eg kom og fekk sjå det med eigne augo. Men no ser eg at dei ikkje har fortalt meg halvparten; du er både visare og rikare enn eg har høyrt.
8 Lukkelege er mennene dine, og lukkelege er desse tenarane dine, som alltid får stå framfor deg og høyra visdomen din!