5 Israels byrgskap vitnar ¬mot han sjølv,Israel og Efraim skal snåva ¬i si synd,og Juda skal snåva med dei.
6 Når dei kjem ¬med sitt småfe og storfe,og søkjer Herren,finn dei han ikkje;han har vendt seg bort frå dei.
7 Dei har vore trulause ¬mot Herren,for dei har fått uekte born.No skal nymånen gjera endebåde på dei og jorda deira.
8 Lat hornet gjalla i Gibea,blås i trompet i Rama,lyft hærrop, Bet-Aven!Dei er etter deg, Benjamin!
9 Efraim skal verta ei øydemarkden dagen straffa kjem. Mellom Israels ætter ¬har eg kunngjortdet som visseleg skal henda.
10 Juda-hovdingane har vortelik folk som flytter ¬merkesteinar.Over dei vil eg ausa utmin harme liksom vatn.
11 Efraim er trælka,retten er trakka under fot;for folket gav seg til å fylgjadet som ingenting er.