9 Er folket mitt ein spreklet fuglsom rovfuglar ¬samlar seg ikring?Lat alle villdyr i marka samlast,før dei hit, så dei kan eta!
10 Gjætarar i mengd ¬har herja min vingardog trakka ned mi odelsjord;dei har gjort mitt herlege land ¬til ei livlaus audn,
11 til ei sturande øydemark;uhyggjeleg audt ¬ligg det framføre meg.Heile landet er lagt i øyde,og ingen bryr seg om det.
12 Over alle dei snaue høgdene ¬i øydemarkakom herjande hopar.For Herren har eit sverd ¬som øyderfrå eine enden av landet til hin,så ingen skapning finn fred.
13 Dei sådde kveite ¬og haustar klunger,dei streva til inga nytte.Dei får berre skam av si avlingfordi Herren ¬er brennande harm.
14 Så seier Herren om alle dei vonde grannefolka som rører det landet eg har gjeve Israel, folket mitt, til odel og eige: Eg rykkjer dei opp or jorda deira, og Juda-ætta rykkjer eg opp midt imellom dei.
15 Men sidan, etter at eg har rykt dei opp, vil eg atter miskunna meg over dei og føra dei heim att, kvar til sin odel og sitt land.