2 Kvar grein på meg som ikkje ber frukt, tek han bort; og kvar grein som ber frukt, reinsar han så ho skal bera meir frukt.
3 De er alt reine på grunn av det ordet eg har tala til dykk.
4 Ver i meg, så er eg i dykk. Som greina ikkje kan bera frukt av seg sjølv, men berre når ho er på vintreet, såleis kan ikkje de heller bera frukt utan at de er i meg.
5 Eg er vintreet, de er greinene. Den som er i meg, og eg i han, han ber mykje frukt; men skilde frå meg kan de ingen ting gjera.
6 Den som ikkje vert verande i meg, vert kasta ut som ei grein og visnar. Folk samlar saman greinene og kastar dei på elden, og dei brenn.
7 Vert de verande i meg, og vert orda mine verande i dykk, så bed om kva de vil, og de skal få det.
8 På den måten vert Far min herleggjord at de ber mykje frukt, og de skal vera mine læresveinar.