1 Në atë kohë erdhën disa njerëz te Jezui e i treguan për galileasit, gjakun e të cilëve Pilati e kishte përzier me gjakun e flijimeve.
2 Jezui i pyeti:«A mendoni se galileasit që vuajtën këtë gjë ishin më mëkatarë se galileasit e tjerë?
3 Jo po ju them, por nëse nuk pendoheni, do të përfundoni të gjithë si ata.
4 Po për ata të tetëmbëdhjetët, mbi të cilët ra kulla e Siloamit e i vrau, a mendoni se ishin fajtorë më të mëdhenj se njerëzit e tjerë që banojnë në Jerusalem?
5 Jo po ju them, por nëse nuk pendoheni, do të përfundoni të gjithë si ata».
6 Pastaj Jezui tregoi këtë shëmbëlltyrë:«Një njeri kishte një fik të mbjellë në vreshtin e tij. Erdhi që të kërkonte ndonjë fryt në të, por nuk gjeti.
7 Atëherë i tha vreshtarit: “Ja, erdha tre vjet me radhë që të kërkoja ndonjë fryt nga ky fik, por ende nuk kam gjetur asnjë. Preje! Pse ta zërë tokën kot?”.
8 Vreshtari iu përgjigj: “Zotëri, lëre edhe këtë vit, që ta prashis e ta plehëroj,
9 se mos jep fryt vitin e ardhshëm. Nëse jo, preje”».
10 Një të shtunë Jezui po mësonte njerëzit në një sinagogë.
11 Aty gjendej edhe një grua e pushtuar nga një shpirt që e kishte mbajtur për tetëmbëdhjetë vjet të kërrusur. Ajo nuk mund të rrinte drejt.
12 Jezui e pa, e thirri dhe i tha: «Grua, je e çliruar nga sëmundja jote».
13 Kur e preku gruan me dorën e tij, ajo u drejtua e filloi të përlëvdonte Perëndinë.
14 Por, kryetari i sinagogës u zemërua që Jezui shëroi ditën e shtunë, prandaj i tha turmës: «Ka gjashtë ditë në të cilat mund të punohet. Gjatë këtyre ditëve ejani për t’u shëruar e jo ditën e shtunë».
15 Atëherë Zoti iu përgjigj: «Hipokritë! A nuk e zgjidh secili nga ju kaun ose gomarin nga grazhdi ditën e shtunë dhe e çon për t’i dhënë ujë?
16 Atëherë kjo grua, që është bijë e Abrahamit e që Satani e ka lidhur për tetëmbëdhjetë vjet, nuk u dashka çliruar nga këto pranga ditën e shtunë?».
17 Pasi i tha Jezui këto, të gjithë kundërshtarët e tij u turpëruan dhe mbarë turma gëzohej për gjërat e mrekullueshme që bënte ai.
18 Atëherë Jezui tha: «Me çfarë ngjan mbretëria e Perëndisë? Me çfarë mund ta krahasoj?
19 Ajo ngjan me farën e sinapit, që një njeri e mori dhe e mbolli në kopsht. Fara u rrit, u bë pemë dhe zogjtë e qiellit bënë foletë në degët e saj».
20 Jezui tha përsëri: «Me çfarë ta krahasoj mbretërinë e Perëndisë?
21 Ajo ngjan me tharmin që e mori një grua dhe e përzjeu me tri masa mielli, derisa u mbrujt i gjithë brumi».
22 Rrugës për në Jerusalem, Jezui përshkonte qytete e fshatra duke mësuar njerëzit.
23 Dikush e pyeti: «Zot, a janë pak ata që shpëtohen?».Atëherë Jezui i tha:
24 «Përpiquni të hyni nëpër derën e ngushtë, sepse po ju them se shumë do të mundohen të hyjnë, por nuk do të mundin.
25 Nëse i zoti i shtëpisë është ngritur dhe e ka mbyllur derën e ju filloni të rrini përjashta e të trokisni në derë duke thënë: “Zot, na e hap derën!”, ai do të përgjigjet: “Nuk e di nga vini.”
26 Atëherë do të filloni të thoni: “Ne kemi ngrënë e kemi pirë me ty dhe ti na ke mësuar nëpër sheshe.”
27 Por ai do të thotë: “Nuk e di nga vini. Largohuni nga unë të gjithë ju që bëni padrejtësi.”
28 Atje do të ketë të qara e kërcëllimë dhëmbësh kur të shihni Abrahamin, Isakun e Jakobin bashkë me të gjithë profetët në mbretërinë e Perëndisë, ndërsa juve do t’ju kenë hedhur përjashta.
29 Atëherë do të vijnë nga lindja e nga perëndimi, nga veriu e nga jugu dhe do të hanë në mbretërinë e Perëndisë.
30 Dhe ja, të fundit do të jenë të parët e të parët do të jenë të fundit».
31 Në atë çast disa farisenj erdhën e i thanë Jezuit: «Largohu që këtej se Herodi kërkon të të vrasë».
32 Dhe Jezui u tha:«Shkoni e i thoni asaj dhelpre: “Ja, unë po dëboj djajtë e po shëroj sot e nesër. Ditën e tretë e mbaroj veprën time.
33 Megjithatë, sot, nesër e pasnesër unë do të eci udhës sime, sepse nuk është e mundur që një profet të vritet jashtë Jerusalemit.”
34 Jerusalem, Jerusalem, ti që vret profetët dhe që me gurë vret të dërguarit e Perëndisë! Sa herë kam dashur t’i mbledh bijtë e tu, siç mbledh klloçka zogjtë e vet nën krahë, por ju nuk deshët.
35 Ja, shtëpia juaj do të mbetet e shkretë. Unë po ju them se nuk do të më shihni më, derisa të thoni: Bekuar qoftë ai që vjen në emër të Zotit!».