1 Jezui hyri në Jeriko dhe po kalonte nëpër qytet.
2 Aty ishte një njeri me emrin Zake. Ai ishte kryetagrambledhës dhe ishte i pasur.
3 Zakeu po përpiqej të shihte kush ishte Jezui, por ishte i shkurtër e nuk mund ta shihte për shkak të turmës.
4 Atëherë vrapoi përpara dhe hipi në një fik për ta parë, sepse Jezui po kalonte asaj rruge.
5 Kur Jezui arriti aty, ngriti sytë e i tha: «Zake, zbrit shpejt, se sot duhet të ndalem në shtëpinë tënde».
6 Zakeu zbriti me nxitim dhe u gëzua që do të priste Jezuin në shtëpi.
7 Të gjithë ata që e panë këtë, filluan të murmurisnin: «Ky shkoi mik te një mëkatar».
8 Zakeu, që rrinte në këmbë, i tha Zotit: «Ja, Zot, unë po u jap të varfërve gjysmën e pasurisë sime e nëse i kam marrë ndokujt para me mashtrim, do t’ia kthej katërfish».
9 Atëherë Jezui i tha: «Sot erdhi shpëtimi në këtë shtëpi, sepse edhe ky është bir i Abrahamit.
10 Biri i njeriut ka ardhur për të kërkuar e për të shpëtuar atë që kishte humbur».
11 Ndërsa po e dëgjonin, Jezui u tregoi edhe këtë shëmbëlltyrë, meqë ishte afër Jerusalemit dhe ata besonin se mbretëria e Perëndisë do të shfaqej nga çasti në çast.
12 Ai u tha:«Një fisnik shkoi në një vend të largët të kurorëzohej mbret e pastaj do të kthehej.
13 Thirri dhjetë nga shërbëtorët e vet, u dha dhjetë monedha e u tha: “Vërini në punë derisa të kthehem unë!”
14 Por qytetarët e tij e urrenin dhe i dërguan nga pas një përfaqësi për t’i thënë: “Nuk duam që ky të mbretërojë mbi ne.”
15 Kur ai u kthye, pasi u bë mbret, urdhëroi të thërrisnin shërbëtorët që u kishte dhënë para për të parë sesi i kishin përdorur.
16 Erdhi i pari e i tha: “Zotëri, monedha jote ka dhënë dhjetë të tjera.”
17 Ai i tha: “Të lumtë, shërbëtor i mirë! Meqenëse u tregove besnik në gjënë më të vogël, do të kesh pushtet mbi dhjetë qytete.”
18 Pastaj erdhi i dyti e i tha: “Zotëri, monedha jote ka dhënë pesë të tjera.”
19 Ai i tha: “Edhe ti qeveris pesë qytete!”
20 Pastaj erdhi tjetri e tha: “Zotëri, ja ku e ke monedhën tënde. Unë e mbështolla me një garzë,
21 se kisha frikë nga ti, që je i rreptë, që merr çfarë nuk ke dhënë e korr çfarë nuk ke mbjellë.”
22 Ai i tha: “Shërbëtor i mbrapshtë, unë do të të gjykoj nga fjalët e tua. Ti e paske ditur se unë qenkam i rreptë, se marrkam çfarë nuk kam dhënë dhe korrkam çfarë nuk kam mbjellë?
23 Atëherë pse nuk e fute në bankë paranë time, që kur të kthehesha ta merrja bashkë me fitimin?”
24 Pastaj u tha atyre që ishin aty: “Merrjani monedhën e jepjani atij që ka dhjetë!”
25 Ata i thanë: “Zotëri, po ai i ka dhjetë monedha.”
26 Ai u përgjigj: “Unë po ju them se kujtdo që ka, do t’i jepet edhe më shumë, por atij që nuk ka, do t’i merret edhe ajo që ka.
27 Ndërsa ata armiqtë e mi që nuk dëshironin të bëhesha mbreti i tyre, sillini këtu e vritini para syve të mi!”».
28 Pasi tha këto, Jezui u priu për në Jerusalem.
29 Kur iu afrua Betfagës dhe Betanisë, në vendin që quhet Mali i Ullinjve, dërgoi dy prej dishepujve
30 dhe u tha: «Shkoni në fshatin përballë dhe kur të hyni, do të gjeni të lidhur një kërriç, mbi të cilin nuk ka hipur kurrë njeri. Zgjidheni dhe silleni.
31 Nëse dikush ju pyet “përse po e zgjidhni?”, i thoni kështu: “Zoti ka nevojë për të”».
32 Atëherë, ata që dërgoi Jezui, u nisën dhe gjetën gjithçka, siç u kishte thënë ai.
33 Kur po e zgjidhnin kërriçin, të zotët i pyetën: «Përse po e zgjidhni kërriçin?».
34 Ata thanë: «Zoti ka nevojë për të».
35 Atëherë ia sollën kërriçin Jezuit, i hodhën përsipër rrobat e tyre dhe Jezui u ul mbi të.
36 Gjatë udhës njerëzit shtronin në rrugë rrobat e tyre.
37 Kur iu afrua rrugës që zbret nga Mali i Ullinjve, mbarë turma e dishepujve filloi të lavdërojë Perëndinë me gëzim e me zë të lartë për të gjitha veprat e fuqishme që kishin parë.
38 Ata thoshin: «Bekuar qoftë mbretiqë vjen në emër të Zotit!Paqe në qielle lavdi në lartësitë e qiejve!».
39 Disa nga farisenjtë që ishin në turmë i thanë Jezuit: «Mësues, urdhëroji dishepujt të heshtin».
40 Por Jezui u përgjigj: «Unë po ju them, edhe po të heshtnin këta, gurët do të bërtisnin».
41 Kur iu afrua qytetit dhe e pa, Jezui qau për të
42 e tha:«Ah sikur ta kuptoje edhe ti sot se nga vjen paqja! Por kjo është e fshehtë për sytë e tu.
43 Po vijnë ditët kur armiqtë e tu do të hapin llogore rreth teje, do të të rrethojnë e do të të shtrëngojnë nga çdo anë.
44 Pastaj do të të shtrijnë përdhe ty e fëmijët e tu dhe nuk do të të lënë gur mbi gur, sepse ti nuk e njohe kohën kur Perëndia erdhi për të të ndihmuar».
45 Pastaj Jezui hyri në tempull e filloi të dëbonte ata që shisnin aty.
46 Dhe u tha: «Shkrimi i shenjtë thotë: Shtëpia ime është shtëpi lutjeje,por ju e keni bërë shpellë kusarësh».
47 Jezui mësonte njerëzit çdo ditë në tempull. Kryepriftërinjtë, skribët dhe krerët e popullit kërkonin ta vrisnin,
48 por nuk dinin çfarë të bënin, sepse i gjithë populli mrekullohej kur e dëgjonte.