20 Te dera e tij rrinte një i varfër me emrin Lazar. Ai ishte i mbuluar me plagë
21 e dëshironte të ngopej me thërrimet që binin nga tryeza e pasanikut. Edhe qentë vinin e i lëpinin plagët.
22 I varfri vdiq dhe engjëjt e çuan të rrinte me Abrahamin.Edhe pasaniku vdiq e u varros.
23 Në ferr, ku po vuante torturat, ngriti sytë e pa diku larg Abrahamin me Lazarin përbri.
24 Atëherë tha me zë të lartë: “Atë Abraham, ki mëshirë për mua e dërgoje Lazarin që ta ngjyejë gishtin në ujë e të më freskojë gjuhën, se këto flakë po më mundojnë.”
25 Por Abrahami i tha: “Biri im, kujtohu se ti i more të mirat e tua gjatë jetës sate, ndërsa Lazari mori të këqijat. Tani ky gëzon këtu, ndërsa ti vuan.
26 Pastaj, midis jush e nesh është caktuar një hendek i madh, në mënyrë që ata që do të donin të kalonin që këndej te ju, të mos munden dhe askush nuk mund të kalojë që andej te ne.”