45 Dielli u zu dhe veli i tempullit u gris më dysh.
46 Atëherë Jezui thirri me zë të lartë e tha: «Atë, në duart e tua po e dorëzoj shpirtin tim». Pasi tha këto, dha shpirt.
47 Kur pa çfarë kishte ndodhur, centurioni përlëvdoi Perëndinë e tha: «Me të vërtetë ky njeri ishte i drejtë».
48 Të gjitha turmat që ishin mbledhur aty për të parë këtë ngjarje, panë se çfarë ndodhi dhe u kthyen duke rrahur kraharorin.
49 Ndërsa të gjithë të njohurit e tij, bashkë me gratë që e kishin ndjekur që nga Galileja, rrinin në një farë largësie dhe shikonin këto gjëra.
50 Aty ishte një njeri i mirë dhe i drejtë me emrin Jozef. Ai ishte anëtar i sinedrit,
51 por nuk e kishte miratuar vendimin dhe veprimin e të tjerëve. Jozefi ishte nga Arimateja, një qytet i Judesë, dhe priste mbretërinë e Perëndisë.