25 Jezui u tha dishepujve: «Ku është besimi juaj?».Ata ishin të trembur e të mahnitur dhe i thanë njëri-tjetrit: «Vallë, kush është ky që urdhëron edhe erërat, edhe ujin e ata i binden?».
26 Pastaj arritën në krahinën e gerasenëve, që është nga ana tjetër e liqenit, përballë Galilesë.
27 Kur zbriti në breg, Jezuit i doli përpara një njeri nga ai qytet. Ky njeri ishte i pushtuar nga djajtë dhe kishte kohë që nuk vishej e nuk banonte në shtëpi, por në varreza.
28 Kur e pa Jezuin, lëshoi një britmë, ra përmbys para tij e tha me zë të lartë: «Çfarë ke me mua, o Jezu, Biri i Perëndisë më të lartë? Të lutem, mos më mundo!»,
29 sepse Jezui e urdhëroi shpirtin e ndyrë të dilte prej atij njeriu.Shpirti i ndyrë e kishte pushtuar atë disa herë, prandaj e lidhnin me zinxhirë dhe e mbanin në pranga, por ai i thyente prangat dhe djalli e shtynte në shkretëtirë.
30 Atëherë Jezui e pyeti: «Si e ke emrin?».Ai u përgjigj: «Legjion», sepse brenda tij kishin hyrë shumë djaj.
31 Dhe djajtë i luteshin Jezuit që të mos i urdhëronte të shkonin në humnerë.