1 พง‌ศาว‌ดาร 13:7-13 TH1971

7 และ​เขา​ทั้ง‍หลาย​ก็​บรร‌ทุก​หีบ​ของ​พระ‍เจ้า ไป​ใน​เกวียน​เล่ม​ใหม่ จาก​เรือน​ของ​อา‌บี‌นา‌ดับ และ​อุส‌ซา​กับ​อา‌หิ‌โย เป็น​คน​ขับ​เกวียน

8 และ​ดา‌วิด​กับ​อิส‌รา‌เอล​ทั้ง‍ปวง​ก็​ร่า‍เริง​กัน​อยู่​ต่อ พระ‍พักตร์​พระ‍เจ้า​ด้วย​เต็ม​กำ‌ลัง​ของ​เขา​ทั้ง‍หลาย ด้วย​เพลง พิณ‍เขา‍คู่ พิณ‍ใหญ่ รำ‌มะ‌นา ฉาบ และ​แตร

9 และ​เมื่อ​เขา​ทั้ง‍หลาย​มา​ถึง​ลาน​นวด‍ข้าว​ของ​คิโดน อุส‌ซา​ก็​เหยียด​มือ​ออก​กุม​หีบ​ไว้​เพราะ​โค​สะดุด

10 และ​พระ‍พิโรธ​ของ​พระ‍เจ้า​ได้​พลุ่ง​ขึ้น​ต่อ​อุส‌ซา และ​พระ‍องค์​ทรง​ประ‌หาร​เขา เพราะ​เขา​เหยียด​มือ​ออก​ยัง​หีบ​นั้น​และ​เขา​ก็​สิ้น‍ชีวิต​ต่อ พระ‍พักตร์​พระ‍เจ้า

11 และ​ดา‌วิด​ไม่​พอ‍พระ‍ทัย​เพราะ​พระ‍เจ้า​ทรง ประ‌หัต‍ประ‌หาร​อุส‌ซา เขา​จึง​เรียก​ที่‍นั่น​ว่าเป‌เรศ‌อุส‌ซา2 จน​ถึง​ทุก​วัน‍นี้

12 และ​ดา‌วิด​ทรง​เกรง‍กลัว​พระ‍เจ้า​ใน​วัน​นั้น และ​พระ‍องค์​ตรัส​ว่า “เรา​จะ​นำ​หีบ​ของ​พระ‍เจ้า​ไป​บ้าน​ไป​เมือง​อย่าง‍ไร​ได้”

13 ดา‌วิด​จึง​มิ‍ได้​ทรง​ย้าย​หีบ​ไป​ไว้​ใน​นคร​ของ​ดา‌วิด แต่​ทรง​นำ​หีบ​แวะ​ไป​ไว้​ที่​บ้าน​โอ‌เบด‌เอ‌โดม​คน​กัท