1 ดาวิดได้ทรงหารือกับนายพันและนายร้อย กับหัวหน้าทุกๆคน
2 และดาวิดตรัสกับชุมนุมชนอิสราเอลทั้งปวงว่า “ถ้าท่านทั้งหลายเห็นด้วยและถ้าเป็นน้ำพระทัยของ พระเยโฮวาห์พระเจ้าของเรา ก็ให้เราทั้งหลายส่งคนไปหาพี่น้องของเรา ผู้ที่เหลืออยู่ในแผ่นดินอิสราเอลทั้งสิ้น ให้ไปยังปุโรหิตและคนเลวีด้วย ผู้ซึ่งอยู่ในหัวเมืองของเขาที่มีทุ่งหญ้า เพื่อให้เขาทั้งหลายมาหาเราพร้อมกัน
3 และให้เราทั้งหลายนำหีบแห่งพระเจ้าของเรา มายังเราอีก เพราะเราทั้งหลายมิได้ไต่ถามถึงในสมัยของซาอูล”
4 ชุมนุมชนทั้งสิ้นนั้นก็ตกลงที่จะ กระทำตามเพราะสิ่งนั้นเป็นสิ่งที่ชอบในสายตาของประชาชน
5 เพราะฉะนั้น ดาวิดจึงประชุมอิสราเอลทั้งสิ้นตั้งแต่ ชิโหร์ลำธารแห่งอียิปต์ ถึงทางเข้าเมืองฮามัท เพื่อจะเชิญหีบแห่งพระเจ้ามา จากคีริยาทเยอาริม
6 ดาวิดกับอิสราเอลทั้งปวงขึ้นไปยังบาอาลาห์ คือคีริยาทเยอาริมซึ่งเป็นของยูดาห์ เพื่อจากที่นั่นจะได้เชิญหีบของพระเจ้า คือพระเยโฮวาห์ผู้ประทับเหนือเครูบ อันเป็นหีบที่เรียกกันตามพระนาม
7 และเขาทั้งหลายก็บรรทุกหีบของพระเจ้า ไปในเกวียนเล่มใหม่ จากเรือนของอาบีนาดับ และอุสซากับอาหิโย เป็นคนขับเกวียน
8 และดาวิดกับอิสราเอลทั้งปวงก็ร่าเริงกันอยู่ต่อ พระพักตร์พระเจ้าด้วยเต็มกำลังของเขาทั้งหลาย ด้วยเพลง พิณเขาคู่ พิณใหญ่ รำมะนา ฉาบ และแตร
9 และเมื่อเขาทั้งหลายมาถึงลานนวดข้าวของคิโดน อุสซาก็เหยียดมือออกกุมหีบไว้เพราะโคสะดุด
10 และพระพิโรธของพระเจ้าได้พลุ่งขึ้นต่ออุสซา และพระองค์ทรงประหารเขา เพราะเขาเหยียดมือออกยังหีบนั้นและเขาก็สิ้นชีวิตต่อ พระพักตร์พระเจ้า
11 และดาวิดไม่พอพระทัยเพราะพระเจ้าทรง ประหัตประหารอุสซา เขาจึงเรียกที่นั่นว่าเปเรศอุสซา2 จนถึงทุกวันนี้
12 และดาวิดทรงเกรงกลัวพระเจ้าในวันนั้น และพระองค์ตรัสว่า “เราจะนำหีบของพระเจ้าไปบ้านไปเมืองอย่างไรได้”
13 ดาวิดจึงมิได้ทรงย้ายหีบไปไว้ในนครของดาวิด แต่ทรงนำหีบแวะไปไว้ที่บ้านโอเบดเอโดมคนกัท
14 และหีบของพระเจ้าได้ค้างอยู่กับครัวเรือนของ โอเบดเอโดมที่เรือนของเขาสามเดือน และพระเจ้าทรงอำนวยพระพรแก่ครัวเรือนของ โอเบดเอโดมกับทั้งสิ้นซึ่งเขามีอยู่