1 และดาวิดพระราชาตรัสกับชุมนุมชนทั้งสิ้นว่า “ซาโลมอนบุตรของเราซึ่งเป็นผู้เดียวที่พระเจ้าทรง เลือกไว้นั้น ยังเป็นคนหนุ่มและไม่มีความชำนาญ การงานก็ใหญ่โต เพราะว่ามหานิเวศนั้นมิใช่สำหรับคน แต่สำหรับพระเจ้า
2 เพราะฉะนั้นเราจึงจัดเตรียมไว้สำหรับพระนิเวศของพระเจ้า เต็มความสามารถของเรา คือทองคำสำหรับสิ่งที่ทำด้วยทองคำ และเงินสำหรับสิ่งที่ทำด้วยเงิน และทองสัมฤทธิ์สำหรับสิ่งที่ทำด้วยทองสัมฤทธิ์ และเหล็กสำหรับสิ่งที่ทำด้วยเหล็ก และไม้สำหรับสิ่งที่ทำด้วยไม้ นอกเหนือจากนี้ก็มีแก้วโกเมน และแก้วสำหรับฝัง พลวง หินลาย เพชรพลอยทุกชนิดและหินอ่อน
3 ยิ่งกว่านั้นอีกนอกจากสิ่งที่เราจัดหาไว้สำหรับ นิเวศศักดิ์สิทธิ์แล้ว เรายังมีทองคำและเงินเป็นสมบัติของเราเอง และเพราะความรักของเราที่มีต่อพระนิเวศของพระเจ้าของเรา เราขอมอบให้แก่พระนิเวศแห่งพระเจ้าของเรา ดังนี้
4 ทองคำสามพันตะลันต์ เป็นทองคำเมืองโอฟีร์ และเงินถลุงแล้วเจ็ดพันตะลันต์ เพื่อจะบุผนังพระนิเวศ
5 ทองคำสำหรับสิ่งที่ทำด้วยทองคำ และเงินสำหรับสิ่งที่ทำด้วยเงิน และเพื่องานทั้งสิ้นที่ช่างจะต้องทำด้วยมือ ใครบ้างเต็มใจที่จะถวายของพร้อมกับถวาย ตัวแด่พระเจ้าในวันนี้”
6 แล้วหัวหน้าของตระกูล บรรดาเจ้านายของเผ่า ทั้งนายพันนายร้อยและพนักงานดูแลราชการก็ถวาย ด้วยความเต็มใจ
7 เขาทั้งหลายถวายเพื่องานปรนนิบัติแห่งพระนิเวศของพระเจ้า เป็นทองคำห้าพันตะลันต์ และหนึ่งหมื่นดาริค เงินหนึ่งหมื่นตะลันต์ทองสัมฤทธิ์หนึ่งหมื่นแปดพันตะลันต์ และเหล็กหนึ่งแสนตะลันต์
8 ผู้ใดที่มีเพชรพลอยก็ถวายไว้ที่คลังพระนิเวศของพระเจ้า ในความดูแลของเยฮีเอลตระกูลเกอร์โชน
9 แล้วประชาชนก็เปรมปรีดิ์ เพราะเขาถวายสิ่งเหล่านี้ตามความสมัครใจของเขา เพราะเขาถวายด้วยความจริงใจแด่พระเจ้า ดาวิดพระราชาก็ทรงเปรมปรีดิ์เป็นที่ยิ่งด้วย
10 เพราะฉะนั้นดาวิดจึงสรรเสริญพระเจ้าต่อหน้าชุมนุมชนทั้งปวง และดาวิดทูลว่า “ข้าแต่พระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่งอิสราเอล บรรพบุรุษของข้าพระองค์ทั้งหลาย สาธุการแด่พระองค์เป็นนิตย์และเป็นนิตย์
11 ข้าแต่พระเจ้า ความยิ่งใหญ่ ฤทธานุภาพ พระสิริ ชัยชนะ และความโอ่อ่าตระการเป็นของพระองค์ และบรรดาสิ่งที่มีอยู่ในฟ้าสวรรค์ และในแผ่นดินโลกเป็นของพระองค์ ข้าแต่พระเจ้า ราชอาณาจักรเป็นของพระองค์ และพระองค์ทรงเป็นที่ยกย่องเป็นจอมของสิ่งสารพัด
12 ทั้งความมั่งคั่งและเกียรติมาจากพระองค์ และพระองค์ทรงครอบครองอยู่เหนือทุกสิ่ง ฤทธานุภาพและมหิทธิฤทธิ์อยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์ และอยู่ที่พระหัตถ์ของพระองค์ที่จะทรงกระทำให้ ใหญ่ยิ่งและประทานกำลังแก่ทั้งมวล
13 บัดนี้ข้าพระองค์ทั้งหลายโมทนาพระคุณพระองค์ ผู้เป็นพระเจ้าของข้าพระองค์ และสรรเสริญพระนามอันรุ่งโรจน์ของพระองค์
14 “แต่ข้าพระองค์เป็นผู้ใด และชนชาติของข้าพระองค์เป็นผู้ใด ที่ข้าพระองค์ทั้งหลายจะสามารถถวาย แด่พระองค์ด้วยความเต็มใจเช่นนี้ เพราะว่าสิ่งของทุกอย่างมาจากพระองค์ ข้าพระองค์ทั้งหลายได้ถวายของที่เป็น ของพระองค์แด่พระองค์เท่านั้น
15 เพราะว่าข้าพระองค์ทั้งหลาย เป็นคนต่างด้าวต่างแดนต่อพระพักตร์พระองค์ และเป็นคนอาศัยอยู่ชั่วคราว ดังที่บรรพบุรุษของข้าพระองค์ได้เป็นอย่างนั้นมาแล้ว วันปีของข้าพระองค์บนแผ่นดินโลกเป็นเหมือนเงา และไม่มีอะไรจิรัง
16 ข้าแต่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของข้าพระองค์ทั้งหลาย ของมากมายเหล่านี้ทั้งสิ้นซึ่งข้าพระองค์จัดหาเพื่อสร้าง พระนิเวศถวายแด่พระองค์ เพื่อพระนามบริสุทธิ์ของพระองค์มาจากพระหัตถ์ของพระองค์ และเป็นของพระองค์ทั้งสิ้น
17 ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ทราบแน่ว่า พระองค์ทรงทดลองจิตใจ และทรงพอพระทัยในความเที่ยงธรรม ส่วนข้าพระองค์ ข้าพระองค์ได้ถวายทุกสิ่งเหล่านี้ทั้งสิ้น ด้วยความเต็มใจในความเที่ยงธรรมแห่งจิตใจของข้าพระองค์ และบัดนี้ข้าพระองค์ชื่นใจที่ได้เห็นประชากรของพระองค์ ผู้ซึ่งอยู่ ณ ที่นี้ได้เต็มใจถวายด้วยความชื่นบานต่อพระองค์
18 ข้าแต่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของอับราฮัม อิสอัคและอิสราเอลบรรพบุรุษของข้าพระองค์ทั้งหลาย ขอพระองค์ทรงรักษาความประสงค์ และความคิดในใจของประชากรของพระองค์ให้เป็น เช่นนี้เสมอไป และขอทรงตั้งจิตใจของเขาทั้งหลายให้มั่นในพระองค์
19 ขอพระองค์ทรงโปรดซาโลมอนบุตรของข้าพระองค์ ให้มีจิตใจจริง ที่จะรักษาบรรดาพระบัญญัติของพระองค์ พระโอวาท ของพระองค์ และกฎเกณฑ์ของพระองค์ และให้กระทำทุกอย่างเหล่านี้ และสร้างนิเวศตามซึ่งข้าพระองค์ได้ตระเตรียมไว้แล้วนั้น”
20 แล้วดาวิดตรัสกับชุมนุมชนทั้งปวงว่า “จงถวายสาธุการแด่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านทั้งหลาย” และชุมนุมชนทั้งปวงก็สรรเสริญพระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่ง บรรพบุรุษของเขาทั้งหลาย และก้มศีรษะของเขาทั้งหลายลงและนมัสการพระเจ้า และถวายบังคมแด่พระราชา
21 และเขาทั้งหลายได้ถวายสัตวบูชาแด่พระเจ้า และถวายเครื่องเผาบูชาแด่พระเจ้าในวันรุ่งขึ้นต่อจากวันนั้น เป็นวัวผู้หนึ่งพันตัว แกะผู้หนึ่งพันตัว ลูกแกะหนึ่งพันตัวพร้อมกับเครื่องดื่มบูชาที่คู่กัน และถวายสัตวบูชาอย่างมากมายเพื่ออิสราเอลทั้งปวง
22 และเขาทั้งหลายได้กินได้ดื่มต่อพระพักตร์พระเจ้าในวันนั้น ด้วยความยินดียิ่งและเขาทั้งหลายได้ตั้งซาโลมอน โอรสของดาวิดเป็นพระราชาเป็นคำรบสอง และเขาทั้งหลายได้เจิมท่านไว้ให้เป็นเจ้านาย เพื่อพระเจ้า และศาโดกให้เป็นปุโรหิต
23 แล้วซาโลมอนทรงประทับบนพระที่นั่งของพระเจ้า เป็นพระราชาแทนดาวิดราชบิดาของพระองค์ และพระองค์ทรงเจริญขึ้นและอิสราเอลทั้งปวงก็เชื่อฟัง พระองค์
24 บรรดาประมุขทั้งปวง และทแกล้วทหารทั้งหลาย ทั้งบรรดาโอรสของกษัตริย์ดาวิดได้สาบานตัวต่อกษัตริย์ ซาโลมอน
25 และพระเจ้าทรงประทานชื่อเสียงใหญ่โตแก่ซาโลมอน ต่อหน้าต่อตาของอิสราเอลทั้งปวง และทรงประทานความโอ่อ่าตระการของพระราชาแก่พระองค์ อย่างที่ไม่มีพระราชาองค์ใดในอิสราเอลก่อน พระองค์ได้รับ
26 ฝ่ายดาวิดบุตรเจสซีได้ครอบครองเหนืออิสราเอลทั้งปวง
27 เวลาที่พระองค์ทรงครอบครองเหนืออิสราเอลนั้นเป็น สี่สิบปี พระองค์ทรงครอบครองในเฮโบรนเจ็ดปี และในเยรูซาเล็มสามสิบสามปี
28 แล้วพระองค์สิ้นพระชนม์เมื่อทรงพระชรามาก หง่อมแล้ว ทั้งทรงมั่งคั่งและมีพระเกียรติและซาโลมอนโอรสของ พระองค์ครอบครองแทนพระองค์
29 ส่วนพระราชกิจของกษัตริย์ดาวิด ตั้งแต่ต้นจนที่สุด ดูเถิด ได้บันทึกไว้ในหนังสือพงศาวดารของซามูเอล ผู้ทำนาย และในหนังสือพงศาวดารของนาธันผู้เผยพระวจนะ และในหนังสือพงศาวดารของกาดผู้ทำนาย
30 มีเรื่องราวการครอบครองของพระองค์ทั้งสิ้น และยุทธพลังของพระองค์ และเรื่องราวที่บังเกิดกับพระองค์ และกับอิสราเอลและบรรดาราชอาณาจักรทั้งสิ้นของ ประเทศต่างๆ