1 เมื่อดาวิดทรงชราและหง่อมแล้ว พระองค์ทรงตั้งซาโลมอน โอรสของพระองค์ให้เป็นพระราชาเหนือ อิสราเอล
2 ดาวิดทรงให้ประชุมเจ้านายทั้งสิ้นของอิสราเอล และบรรดาปุโรหิตและคนเลวี
3 คนเลวีนั้นอายุตั้งแต่สามสิบปีขึ้นไปก็ให้นับไว้ และรวมได้สามหมื่นแปดพันคน
4 ดาวิดตรัสว่า “จากพวกนี้ สองหมื่นสี่พันคนจะต้องดูแลการงานในพระนิเวศของพระเจ้า และหกพันคนเป็นเจ้าหน้าที่และผู้วินิจฉัย
5 สี่พันคนเป็นนายประตู และอีกสี่พันคนจะถวายสรรเสริญแก่พระเจ้าด้วยเครื่องดนตรี ซึ่งเราได้สร้างไว้ให้ใช้สรรเสริญ”
6 และดาวิดทรงจัดแบ่งเป็นกองๆ ตามบุตรเลวี คือเกอร์โชม โคฮาท และเมรารี
7 จากคนเกอร์โชม คือลาดาน และชิเมอี
8 บุตรลาดานคือเยฮีเอลผู้เป็นหัวหน้า และเศธามและโยเอล สามคน
9 บุตรชิเมอีคือเชโลโมท ฮาซีเอล และฮาราน สามคน คนเหล่านี้เป็นหัวหน้า ตระกูลลาดาน
10 และบุตรชิเมอีคือยาหาท คินา เยอูช และเบรียาห์ ทั้งสี่คนนี้เป็นบุตรชิเมอี
11 และยาหาทเป็นหัวหน้า และศิซาห์เป็นที่สอง แต่เยอูชและเบรียาห์ ไม่มีบุตรชายมาก เพราะฉะนั้นในการนับจึงรวมเข้าเป็นตระกูลเดียวกัน
12 บุตรโคฮาท คืออัมราม อิสฮาร์ เฮโบรน และอุสซีเอล สี่คน
13 บุตรอัมราม คืออาโรน และโมเสส เขาตั้งอาโรนไว้ต่างหากให้เป็นผู้ ทำพิธีชำระของที่บริสุทธิ์ที่สุด ทั้งเขาและบุตรของเขาสืบไปเป็นนิตย์ เพื่อเผาเครื่องหอมถวายพระเจ้า และปรนนิบัติพระองค์ และอวยพระพรในพระนามของพระองค์เป็นนิตย์
14 ฝ่ายโมเสสคนของพระเจ้านั้น บุตรของท่านมีชื่อเสียงท่ามกลางคนเผ่าเลวี
15 บุตรของโมเสส คือเกอร์โชม กับเอลีเอเซอร์
16 บุตรเกอร์โชม คือเชบูเอล ผู้เป็นหัวหน้า
17 บุตรเอลีเอเซอร์ คือเรหับยาห์ ผู้เป็นหัวหน้า เอลีเอเซอร์ไม่มีบุตรชายอีก แต่บุตรเรหับยาห์มีมากนัก
18 บุตรอิสฮาห์ คือเชโลมิท ผู้เป็นหัวหน้า
19 บุตรเฮโบรน คือเยรียาห์ผู้เป็นหัวหน้า อามาริยาห์ที่สอง ยาฮาซีเอลที่สาม และเยคาเมอัมที่สี่
20 บุตรอุสซีเอล คือมีคาห์ผู้เป็นหัวหน้า และอิสชีอาห์ที่สอง
21 บุตรเมรารี คือมาห์ลีและมูชี บุตรมาห์ลีคือเอเลอาซาร์ และคีช
22 เอเลอาซาร์สิ้นชีวิตไม่มีบุตรชาย มีแต่บุตรหญิง บุตรคีช ผู้เป็นญาติของเขา แต่งงานกับเขา
23 บุตรมูชี คือมาห์ลี เอเดอร์ และเยเรโมท สามคน
24 คนเหล่านี้เป็นคนเลวีตามตระกูลของเขา เป็นหัวหน้าของตระกูลของเขา ตามที่เขาได้ขึ้นทะเบียนไว้ ตามจำนวนชื่อรายบุคคล อายุตั้งแต่ยี่สิบปีขึ้นไป ผู้ซึ่งจะทำงานปรนนิบัติในพระนิเวศของพระเจ้า
25 เพราะดาวิดตรัสว่า “พระเยโฮวาห์พระเจ้าของอิสราเอล ได้ประสาทการหยุดพักสงบแก่ประชากรของพระองค์ และพระองค์ประทับในเยรูซาเล็มเป็นนิตย์
26 และคนเลวีจึงไม่ต้องหาบหามพลับพลา หรือเครื่องใช้ใดๆ เพื่องานปรนนิบัติอีกเลย”
27 (เพราะตามพระดำรัสสุดท้ายของดาวิด คนเลวีตั้งแต่อายุยี่สิบปีขึ้นไปถูกนับ)
28 “แต่หน้าที่ของเขาจะต้องคอยช่วยบุตรอาโรนในงาน ปรนนิบัติพระนิเวศแห่งพระเจ้า มีงานดูแลลานและห้องและงานชำระของทุกอย่างที่บริสุทธิ์ และงานใดๆซึ่งเป็นงานปรนนิบัติของพระนิเวศแห่งพระเจ้า
29 และช่วยเกี่ยวกับเรื่องขนมปังตั้งถวายด้วย เรื่องยอดแป้งสำหรับธัญญบูชา ขนมปังไร้เชื้อ ของปิ้งบูชา ของบูชาเคล้าน้ำมัน และเครื่องตวง เครื่องวัดทุกขนาด
30 และทุกๆเช้า เขาจะต้องยืนโมทนาและสรรเสริญพระเจ้า และเวลาเย็นก็เช่นเดียวกัน
31 ทั้งในเวลาเมื่อประชาชนถวาย เครื่องเผาบูชาแด่พระเจ้าในวันสะบาโต ในวันขึ้นหนึ่งค่ำ ในวันเทศกาล ตามจำนวนที่กำหนดให้ถวายบูชา ต่อพระพักตร์พระเจ้าทุกวันเรื่อยไป
32 ดังนี้แหละเขาจะดูแลเต็นท์นัดพบและวิสุทธิสถาน และจะรับใช้บุตรอาโรนพี่น้องของเขา เพื่องานปรนนิบัติแห่งพระนิเวศของพระเจ้า”