22 และพระองค์ทรงกระทำให้อิสราเอลประชากรของ พระองค์เป็นประชากรของพระองค์เป็นนิตย์ และข้าแต่พระเจ้าพระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของเขาทั้งหลาย
23 ข้าแต่พระเจ้าขอให้พระวจนะซึ่งพระองค์ตรัสเกี่ยวกับ ผู้รับใช้ของพระองค์ และเกี่ยวกับเชื้อพระวงศ์จงดำรงอยู่เป็นนิตย์ และขอพระองค์ทรงกระทำตามที่พระองค์ตรัสแล้วนั้นเถิด
24 และขอพระนามของพระองค์สถาปนาไว้และเกรียงไกร อยู่เป็นนิตย์ว่า “พระเยโฮวาห์จอมโยธาทรงเป็นพระเจ้าแห่งอิสราเอล คือพระเจ้าแก่อิสราเอล และวงศ์ของดาวิดผู้รับใช้ของพระองค์จะถูกสถาปนาไว้ ต่อพระพักตร์ของพระองค์
25 เพราะข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ พระองค์ได้ทรงสำแดงแก่ผู้รับใช้ของพระองค์ว่า พระองค์จะทรงสร้างวงศ์ให้ เพราะฉะนั้นผู้รับใช้ของพระองค์จึงได้ประสบความกล้าหาญ ที่จะอธิษฐานต่อพระพักตร์พระองค์
26 ข้าแต่พระเยโฮวาห์ พระองค์ทรงเป็นพระเจ้า และพระองค์ได้ทรงสัญญาสิ่งที่ดีนี้ให้แก่ ผู้รับใช้ของพระองค์
27 เพราะฉะนั้นขอให้เป็นที่พอพระทัยพระองค์ ที่จะทรงอวยพระพรแก่วงศ์ของผู้รับใช้ของพระองค์ เพื่อวงศ์นั้นจะดำรงอยู่ต่อพระพักตร์พระองค์เป็นนิตย์ เพราะว่าข้าแต่พระเจ้า สิ่งใดที่พระองค์ทรงอำนวยพระพรสิ่งนั้นก็ได้รับ พระพรเป็นนิตย์”