11 กาดจึงเข้าเฝ้าดาวิดและกราบทูลพระองค์ว่า “พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า จงเลือกเอาตามที่เจ้าพอใจ
12 คือกันดารอาหารสามปี หรือการล้างผลาญโดยศัตรูของเจ้าสามเดือนขณะที่ดาบของศัตรูจะขับเจ้าทัน หรือดาบของพระเจ้าสามวันคือโรคระบาดบนแผ่นดิน และทูตของพระเจ้าทำลายทั่วไปในดินแดนทั้งสิ้น ของอิสราเอล บัดนี้ขอทรงพิจารณาดูว่าจะให้ข้าพระบาทกราบทูล พระองค์ผู้ทรงใช้ข้าพระบาทมาว่าประการใด”
13 แล้วดาวิดตรัสกับกาดว่า “เรามีความกระวนกระวายมาก ขอให้เราตกเข้าไปอยู่ในพระหัตถ์ของพระเจ้า เพราะพระกรุณาคุณของพระองค์ใหญ่ยิ่งนัก แต่ขอ อย่าให้เราตกเข้าไปในมือของมนุษย์เลย”
14 ดังนั้นพระเจ้าทรงให้โรคระบาดเกิดขึ้นในอิสราเอล และคนอิสราเอลได้ล้มตายเจ็ดหมื่นคน
15 และพระเจ้าทรงใช้ทูตสวรรค์ไปยัง เยรูซาเล็มเพื่อจะทำลายเสีย แต่เมื่อท่านจะลงมือทำลาย พระเจ้าทรงเห็นและพระองค์ทรงกลับพระทัยในเหตุร้ายนั้น และพระองค์ตรัสกับทูตผู้ทำลายนั้นว่า “พอแล้ว ยับยั้งมือของเจ้าได้” ส่วนทูตของพระเจ้าก็กำลังยืนอยู่ที่ลานนวดข้าว ของโอรนันคนเยบุส
16 และดาวิดแหงนพระพักตร์ทรงเห็นทูตของพระเจ้า ยืนระหว่างแผ่นดินโลกและฟ้าสวรรค์ และในมือถือดาบที่ชักออกเหนือเยรูซาเล็ม แล้วดาวิดและพวกผู้ใหญ่สวมผ้ากระสอบซบหน้าลง
17 และดาวิดทูลพระเจ้าว่า “ข้าพระองค์มิใช่หรือที่บัญชาให้นับประชาชน ข้าพระองค์เป็นผู้ได้กระทำบาป และได้กระทำความชั่วร้ายยิ่งนัก แต่บรรดาแกะเหล่านี้เขาได้กระทำอะไร ข้าแต่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของข้าพระองค์ ขอพระหัตถ์ของพระองค์อยู่เหนือข้าพระองค์ และพงศ์พันธุ์ของข้าพระองค์ แต่ขออย่าให้โรคร้ายนั้นอยู่เหนือประชากรของพระองค์”