5 และบุตรชายทั้งสิ้นของข้าพเจ้า (เพราะพระเจ้าทรงประทานบุตรชายเป็นอันมากแก่ข้าพเจ้า) พระองค์ทรงเลือกซาโลมอนบุตรข้าพเจ้า ให้นั่งบัลลังก์แห่งราชอาณาจักรของพระเจ้าเหนืออิสราเอล
6 พระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า ‘ซาโลมอนบุตรของเจ้า จะสร้างนิเวศของเราและลานนิเวศของเรา เพราะเราได้เลือกเขาให้เป็นลูกของเรา และเราจะเป็นพ่อของเขา
7 เราจะสถาปนาราชอาณาจักรของเขาให้อยู่เป็นนิตย์ ถ้าเขาจะเพียรแน่วแน่อยู่ในการรักษาปฏิบัติตามบัญญัติ ของเรา และกฎหมายของเรา อย่างที่เขาทำอยู่ในวันนี้’
8 เพราะฉะนั้นต่อหน้าบรรดาคนอิสราเอลทั้งปวง อันเป็นชุมนุมชนของพระเจ้า และต่อพระกรรณของพระเจ้าของเรา จงประพฤติตามและแสวงพระบัญญัติทั้งสิ้น ของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้าทั้งหลาย เพื่อเจ้าจะได้กรรมสิทธิ์แผ่นดินอันดีนี้ และมอบไว้ให้เป็นมรดกของลูกหลานผู้มาภายหลังเจ้า สืบไปเป็นนิตย์
9 “ซาโลมอนบุตรของเราเอ๋ย เจ้าจงรู้จักพระเจ้า และจงปรนนิบัติพระองค์ด้วยใจจริงและด้วยความเต็มใจของเจ้า เพราะพระเจ้าทรงพิจารณาจิตใจทั้งปวง และทรงเข้าใจในแผนงานและความคิดทั้งปวง ถ้าเจ้าแสวงหาพระองค์เจ้าจะพบพระองค์ แต่ถ้าเจ้าทอดทิ้งพระองค์ พระองค์จะทรงเหวี่ยงเจ้าออกไปเสียเป็นนิตย์
10 บัดนี้จงฟังให้ดี เพราะว่าพระเจ้าทรงเลือกเจ้าให้ สร้างพระนิเวศเพื่อเป็นสถานนมัสการ จงเข้มแข็งและทำให้สำเร็จเถิด”
11 แล้วดาวิดทรงมอบให้กับซาโลมอน ซึ่งแผนผังมุขของพระวิหารและแผนผังเรือนต่างๆ ของพระวิหารนั้น คลังและห้องชั้นบน และห้องชั้นใน และห้องสำหรับพระที่นั่งกรุณา