10 แต่เอลียาห์ตอบนายห้าสิบว่า “ถ้าข้าเป็นคนแห่งพระเจ้า ก็ขอให้ไฟลงมาจากฟ้า สวรรค์เผาผลาญเจ้าและคนทั้งห้าสิบของเจ้าเถิด” แล้วไฟก็ลงมาจากฟ้าสวรรค์ และเผาผลาญเขากับคนทั้งห้าสิบของเขาเสีย
11 พระราชาก็รับสั่ง ให้นายห้าสิบกับทหารห้าสิบคนอีกพวกหนึ่งไป และเขาก็กล่าวแก่ท่านว่า “ข้าแต่คนแห่งพระเจ้า พระราชาตรัสดังนี้ว่า ‘ลงมาเร็วๆ’ ”
12 แต่เอลียาห์ตอบว่า “ถ้าข้าเป็นคนแห่งพระเจ้า ก็ขอให้ไฟลงมาจากฟ้าสวรรค์เผาผลาญ เจ้าและคนทั้งห้าสิบของเจ้าเถิด” และไฟของพระเจ้าลงมาจากฟ้าสวรรค์ และเผาผลาญเขากับคนทั้งห้าสิบของเขาเสีย
13 และพระราชารับสั่งให้นายห้าสิบคนที่สาม ไปพร้อมกับทหารห้าสิบคนของเขา และนายห้าสิบคนที่สามก็ขึ้นไป และคุกเข่า ลงต่อหน้าเอลียาห์ และวิงวอนท่านว่า “ข้าแต่คนแห่งพระเจ้า ขอชีวิตของข้าพเจ้าและชีวิตของผู้รับใช้ ของท่านอีกห้าสิบคนนี้ ให้เป็นสิ่งประเสริฐในสายตาของท่าน
14 ดูเถิด ไฟลงมาจากฟ้าสวรรค์ และได้เผาผลาญนายห้าสิบทั้งสองคนก่อนนั้นเสีย พร้อมทั้งทหารห้าสิบคนของเขาด้วย แต่บัดนี้ขอให้ชีวิตของข้าพเจ้า
15 เป็นสิ่งประเสริฐในสายตาของท่าน” แล้วทูตของพระเจ้ากล่าวแก่เอลียาห์ว่า “จงลงไปกับเขาเถิด อย่ากลัวเขาเลย” ท่านก็ลุกขึ้นลงไปกับเขาเข้าเฝ้าพระราชา
16 และทูลพระองค์ว่า “พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า ‘เพราะเจ้าได้ส่งผู้สื่อสารไปยังบาอัลเซบูบพระเจ้าแห่ง เอโครน (เพราะไม่มีพระเจ้าในอิสราเอลที่จะทูลถามพระวจนะของ พระองค์อย่างนั้นหรือ) เพราะฉะนั้นเจ้าจะไม่ได้ลงมาจากที่นอนซึ่งเจ้าได้ขึ้นไปนั้น แต่เจ้าจะต้องตายแน่’ ”