2 พงศ์‍กษัตริย์ 5 TH1971

การ​รัก‌ษา​นา‌อา‌มาน​ให้​หาย​โรค​เรื้อน

1 นา‌อา‌มาน​ผู้​บัญ‌ชา​การ​กอง‍ทัพ​ของ​พระ‍รา‌ชา​ประ‌เทศ​ซีเรีย เป็น​คน​สำ‌คัญ​มาก​ของ​พระ‍รา‌ชา เป็น​คน​มี​เกียรติ เพราะ‍ว่า​พระ‍เจ้า​ทรง​นำ​ชัย‍ชนะ​มา​ยัง​ซีเรีย​โดย​ท่าน​นี้ ท่าน​เป็น​วีร‌บุรุษ​ด้วย แต่​ท่าน​เป็น​โรค​เรื้อน

2 ฝ่าย​คน​ซีเรีย​ยก​พวก​ไป​ปล้น​ครั้ง​หนึ่ง​นั้น ได้​จับ​เด็ก‍หญิง​คน​หนึ่ง​มา​จาก​แผ่น‍ดิน​อิส‌รา‌เอล และ​เธอ​มา​ปรน‌นิบัติ​ภรรยา​ของ​นา‌อา‌มาน

3 เธอ​ได้​เรียน​นาย​ผู้หญิง​ของ​เธอ​ว่า “อยาก​ให้​เจ้า‍นาย​ของ​ดิฉัน​ไป​อยู่​กับ​ผู้​เผย​พระ‍วจนะ ผู้​ซึ่ง​อยู่​ใน​สะ‌มา‌เรีย ท่าน​จะ​ได้​รัก‌ษา​โรค​เรื้อน​ของ​เจ้า‍นาย​เสีย​ให้​หาย”

4 นา‌อา‌มาน​จึง​ไป​ทูล​พระ‍รา‌ชา​เจ้า‍นาย​ของ​ท่าน​ว่า สาว‍ใช้​จาก​แผ่น‍ดิน​อิส‌รา‌เอล​พูด​ว่า​อย่าง‍นั้นๆ

5 พระ‍รา‌ชา​แห่ง​ซีเรีย​ตรัส​ว่า “จง​ไป​เถิด เรา​จะ​ส่ง‍สาร​ไป​ยัง​พระ‍รา‌ชา​แห่ง​อิส‌รา‌เอล”แล้ว​ท่าน​ก็​ไป นำ​เงิน​หนัก​สิบ​ตะลันต์ ทอง‍คำ​หนัก​หก‍พัน​เช‌เขล และ​เสื้อ​เที่ยว​งาน​สิบ​ชุด​ไป​ด้วย

6 และ​ท่าน​ก็​นำ​สาร​ไป​ยัง​พระ‍รา‌ชา​แห่ง อิส‌รา‌เอล​ใจ‍ความ​ว่า “เมื่อ​สาร​นี้​มา​ถึง​ท่าน ขอ​ท่าน​ทราบ​ด้วย​ว่า ข้าพ‌เจ้า​ได้​ส่ง​นา‌อา‌มาน​ข้า‍ราช‍การ​ของ​ข้าพ‌เจ้า​มา เพื่อ​ขอ​ให้​ท่าน​รัก‌ษา​เขา​ให้​หาย​จาก​โรค​เรื้อน”

7 และ​อยู่​มา​เมื่อ​พระ‍รา‌ชา​อิส‌รา‌เอล​ทรง​อ่าน​สาร​นั้น​แล้ว พระ‍องค์​ก็​ทรง​ฉีก​ฉลอง​พระ‍องค์​ตรัส​ว่า “เรา​เป็น​พระ‍เจ้า​ซึ่ง​จะ​ให้​ตาย​และ​ให้​มี​ชีวิต​หรือ ชาย​คน​นี้​จึง​ส่ง​สาร​มา​ให้​เรา​รัก‌ษา​คน​หนึ่ง​ที่​เป็น​โรค​เรื้อน ขอ​ใคร่​ครวญ​ดู‍เถิด ว่า​เขา​แสวง‍หา​เหตุ​พิพาท​กับ​เรา​อย่าง‍ไร”

8 แต่​เมื่อ​เอ‌ลี‌ชา​คน​แห่ง​พระ‍เจ้า​ได้​ยิน​ว่า พระ‍รา‌ชา​แห่ง​อิส‌รา‌เอล​ได้​ทรง​ฉีก​ฉลอง​พระ‍องค์ จึง​ใช้​คน​ไป​ทูล​พระ‍รา‌ชา​ว่า “ไฉน​ฝ่า‍บาท​จึง​ทรง​ฉีก​ฉลอง​พระ‍องค์​ของ​ฝ่า​พระ‍บาท​เสีย ขอ​ให้​เขา​มา​หา​ข้า​พระ‍บาท​เถิด เพื่อ​เขา​จะ​ได้​ทราบ​ว่า มี​ผู้​เผย​พระ‍วจนะ​คน​หนึ่ง​ใน​อิส‌รา‌เอล”

9 นา‌อา‌มาน​จึง​มา​พร้อม​กับ​บรร‌ดา​ม้า​และ​รถ‍รบ​ของ​ท่าน มา​หยุด​อยู่​ที่​ประ‌ตู​เรือน​ของ​เอ‌ลี‌ชา

10 เอ‌ลี‌ชา​ก็​ส่ง​ผู้​สื่อ‍สาร​มา​เรียน​ท่าน​ว่า “ขอ​จง​ไป​ชำระ​ตัว​ใน​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน​เจ็ด​ครั้ง และ​เนื้อ​ของ​ท่าน​จะ​กลับ‍คืน​เป็น​อย่าง​เดิม และ​ท่าน​จะ​สะอาด”

11 แต่​นา‌อา‌มาน​ก็​โกรธ​และ​ไป​เสีย บ่น​ว่า “ดู‍เถิด ข้า​คิด​ว่า​เขา​จะ​ออก​มา​หา​ข้า​เป็น​แน่​และ​มา​ยืน​อยู่ และ​ออก​พระ‍นาม​ของ​พระ‍เย‌โฮ‌วาห์​พระ‍เจ้า​ของ​เขา แล้ว​โบก‍มือ​เหนือ​ที่​นั้น​ให้​โรค​เรื้อน​หาย

12 อา‌บา‌นา​และ​ฟาร‌ปาร์​แม่‍น้ำ​เมือง​ดา‌มัส‌กัส ไม่​ดี​กว่า​บรร‌ดา​ลำ‍น้ำ​แห่ง​อิส‌รา‌เอล​ดอก​หรือ ข้า​จะ​ชำระ​ตัว​ใน​แม่‍น้ำ​เหล่า​นั้น​และ​จะ​สะอาด​ไม่​ได้​หรือ” ท่าน​จึง​หัน​ตัว​แล้ว​ไป​เสีย​ด้วย​ความ​เดือด‍ดาล

13 แต่​พวก​ข้า​ราช‍การ​ของ​ท่าน​เข้า​มา​ใกล้​และ​เรียน​ท่าน​ว่า “คุณ‍พ่อ​ของ​ข้าพ‌เจ้า ถ้า​ท่าน​ผู้​เผย​พระ‍วจนะ​จะ​สั่ง​ให้​ท่าน​กระ‌ทำ​สิ่ง ใหญ่​โต​ประ‌การ​หนึ่ง​ท่าน​จะ​ไม่​กระ‌ทำ​หรือ ถ้า​เช่น‍นั้น​เมื่อ​ท่าน​ผู้​เผย​พระ‍วจนะ​กล่าว​แก่​ท่าน​ว่า ‘จง​ไป​ล้าง​และ​สะอาด​เถิด’ ควร​ท่าน​จะ​ทำ​ยิ่ง​ขึ้น​เท่า‍ใด”

14 ท่าน​จึง​ลง​ไป​จุ่ม​ตัว​เจ็ด​ครั้ง​ใน​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน ตาม​ถ้อย‍คำ​ของ​คน​แห่ง​พระ‍เจ้า และ​เนื้อ​ของ​ท่าน​ก็​กลับ‍คืน​เป็น​อย่าง​เนื้อ​ของ​เด็ก​เล็กๆ และ​ท่าน​ก็​สะอาด

15 แล้ว​ท่าน​จึง​กลับ​ไป​ยัง​คน​แห่ง​พระ‍เจ้า ทั้ง​ตัว​ท่าน​และ​พรรค‍พวก​ของ​ท่าน และ​ท่าน​มา​ยืน​อยู่​ข้าง‍หน้า​เอ‌ลี‌ชา​และ​ท่าน​กล่าว​ว่า “ดู‍เถิด ข้าพ‌เจ้า​ทราบ​แล้ว​ว่า​ไม่‍มี​พระ‍เจ้า​ทั่ว​ไป​ใน​โลก นอก‍จาก​ที่​ใน​อิส‌รา‌เอล เพราะ​ฉะนั้น​ขอ​ท่าน​รับ​ของ​กำ‌นัล​สัก​อย่าง​หนึ่ง​จาก​ผู้ รับ‍ใช้​ของ​ท่าน​เถิด”

16 แต่​ท่าน​ตอบ​ว่า “พระ‍เจ้า​ซึ่ง​ข้าพ‌เจ้า​ปรน‌นิบัติ​ทรง​พระ‍ชนม์​อยู่​แน่​ฉัน​ใด ข้าพ‌เจ้า​จะ​ไม่​รับ​สิ่ง​ใด​เลย​ฉัน​นั้น” และ​ท่าน​ก็​ได้​ชัก‍ชวน​ให้​รับ​ไว้​แต่​เอ‌ลี‌ชา​ได้​ปฏิ‌เสธ

17 แล้ว​นา‌อา‌มาน​จึง​กล่าว​ว่า “มิ​ฉะนั้น​ขอ​ท่าน​ได้​โปรด​ให้​เอา​ล่อ​สอง​ตัว บรร‌ทุก​ดิน​แก่​ผู้​รับ‍ใช้​ของ​ท่าน​เถิด เพราะ​ตั้ง‍แต่​นี้​ไป ผู้​รับ‍ใช้​ของ​ท่าน​จะ​ไม่​ถวาย​เครื่อง​เผา‍บูชา​หรือ​เครื่อง สัตว‌บูชา​แด่​พระ​อื่น แต่​จะ​ถวาย​แด่​พระ‍เย‌โฮ‌วาห์​เท่า‍นั้น

18 ใน​เรื่อง​นี้ ขอ​พระ‍เจ้า​ทรง​ให้​อภัย​แก่​ผู้​รับ‍ใช้​ของ​ท่าน ใน​เมื่อ​นาย​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ไป​ใน​นิเวศ​ของ​พระ‍ริม‌โมน เพื่อ​จะ​นมัส‌การ​ที่​นั่น ทรง​พิง​อยู่​ที่​มือ​ของ​ข้าพ‌เจ้า และ​ข้าพ‌เจ้า​จะ​ต้อง​โน้ม​คำ‍นับ​ใน​นิเวศ​ของ​พระ‍ริม‌โมน เมื่อ​ข้าพ‌เจ้า​โน้ม​ตัว​ลง​ใน​นิเวศ​ของ​พระ‍ริม‌โมน​นั้น ขอ​พระ‍เจ้า​ทรง​ให้​อภัย​แก่​ผู้​รับ‍ใช้​ของ​ท่าน​ใน​กรณี​นี้”

19 เอ‌ลี‌ชา​จึง​ตอบ​ท่าน​ว่า “จง​ไป​โดย​สวัสดิ‌ภาพ​เถิด”แต่​เมื่อ​นา‌อา‌มาน​ออก​ไป​ได้​ไม่​ไกล​นัก

20 เก‌หะซี​คน‍ใช้​ของ​เอ‌ลี‌ชา​คน​แห่ง​พระ‍เจ้า​คิด​ว่า “ดู‍ซิ​นาย​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ไม่​ยอม​รับ​จาก​มือ​ของ​นา‌อา‌มาน​คน​ซีเรีย ซึ่ง​ของ​ที่​ท่าน​นำ​มา พระ‍เจ้า​ทรง​พระ‍ชนม์​อยู่​แน่​ฉัน​ใด ข้าพ‌เจ้า​จะ​วิ่ง​ตาม​ไป​เอา​มา​จาก​เขา​บ้าง”

21 เก‌หะซี​จึง​ตาม​นา‌อา‌มาน​ไป และ​เมื่อ​นา‌อา‌มาน​แล​เห็น​ว่า​มี​คน​วิ่ง​ตาม​ท่าน​มา ท่าน​ก็​ลง​จาก​รถ‍รบ​ต้อน‍รับ​เขา​พูด​ว่า “ทุก​อย่าง​เรียบ‍ร้อย​ดี​หรือ”

22 เขา​ตอบ​ว่า “เรียบ‍ร้อย​ดี นาย​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ใช้​ข้าพ‌เจ้า​มา กล่าว​ว่า ‘มี​ชาย‍หนุ่ม​สอง​คน​เป็น​พวก​ผู้​เผย​พระ‍วจนะ มา​จาก​แดน​เทือก‍เขา​เอฟ‌รา‌อิม ขอ​ท่าน​โปรด​ให้​เงิน​แก่​เขา​ทั้ง‍หลาย​สัก​หนึ่ง​ตะลันต์ และ​เสื้อ​เที่ยว​งาน​สัก​สอง​ชุด’ ”

23 และ​นา‌อา‌มาน​กล่าว​ว่า “ขอ​โปรด​รับ​ไป​สอง​ตะลันต์​เถิด” ท่าน​ก็​เชิญ‍ชวน​เขา และ​เอา​เงิน​สอง​ตะลันต์​ใส่​กระ‌สอบ​ผูก​ไว้ พร้อม​กับ​เสื้อ​เที่ยว​งาน​สอง​ตัว ให้​คน‍ใช้​สอง​คน​แบก​ไป เขา​ก็​แบก​เดิน​ขึ้น​หน้า​เก‌หะซี​มา

24 เมื่อ​เขา​ทั้ง‍หลาย​มา​ถึง​ภูเขา เก‌หะซี​ก็​รับ​มา​จาก​มือ​ของ​เขา เอา​ไป​เก็บ​ไว้​ใน​เรือน และ​ให้​คน​เหล่า​นั้น​กลับ เขา​ทั้ง‍สอง​ก็​จาก​ไป

25 เก‌หะซี​ก็​เข้า​ไป​ยืน​อยู่​ต่อ‍หน้า​นาย​ของ​ตน และ​เอ‌ลี‌ชา​ถาม​เขา​ว่า “เก‌หะซี เจ้า​ไป​ไหน​มา” เขา​ตอบ​ว่า “ผู้​รับ‍ใช้​ของ​ท่าน​ไม่​ได้​ไป​ไหน”

26 แต่​ท่าน​กล่าว​แก่​เขา​ว่า “เมื่อ​ชาย​คน​นั้น​หัน‍มา​จาก​รถ‍รบ​ต้อน‍รับ​เจ้า​นั้น จิต‍ใจ​ของ​เรา​มิ‍ได้​ไป​กับ​เจ้า​ดอก​หรือ นั่น​เป็น​เวลา​ควร​ที่​จะ​รับ​เงิน​เสื้อ‍ผ้า สวน​ต้น​มะกอก‍เทศ และ​สวน​องุ่น แกะ และ​โค และ​คน‍ใช้​ชาย‍หญิง​หรือ

27 ฉะนั้น​โรค​เรื้อน​ของ​นา‌อา‌มาน​จะ​ติด​อยู่​ที่​เจ้า และ​ที่​เชื้อ‍สาย​ของ​เจ้า​เป็น​นิตย์” เขา​ก็​ออก​ไป​จาก​หน้า​ท่าน​เป็น​โรค​เรื้อน​ขาว​อย่าง​หิมะ

บท

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25