2 พงศ์‍กษัตริย์ 2 TH1971

ทรง​รับ​เอ‌ลี‌ยาห์​ไป​ยัง​ฟ้า​สวรรค์

1 และ​อยู่​มา​เมื่อ​ถึง​เวลา​ที่​พระ‍เจ้า​จะ​ทรง​รับ​เอ‌ลี‌ยาห์ ไป​ยัง​ฟ้า​สวรรค์​ด้วย​พายุ เอ‌ลี‌ยาห์​และ​เอ‌ลี‌ชา​กำ‌ลัง​เดิน​ทาง​จาก​หมู่​บ้าน​กิล‌กาล

2 และ​เอ‌ลี‌ยาห์​พูด​กับ​เอ‌ลี‌ชา​ว่า “ขอ​ท่าน​จง​คอย​อยู่​ที่‍นี่​เพราะ​พระ‍เจ้า ทรง​ใช้​ข้าพ‌เจ้า​ไป​ไกล​ถึง​เบธ‌เอล” แต่​เอ‌ลี‌ชา​ว่า “พระ‍เจ้า​ทรง​พระ‍ชนม์​อยู่ และ​ท่าน​เอง​มี​ชีวิต​อยู่​แน่​ฉัน​ใด ข้าพ‌เจ้า​จะ​ไม่​จาก​ท่าน​ไป​ฉัน​นั้น” ดัง‍นั้น​เขา​ทั้ง‍สอง​ก็​ลง​ไป​ยัง​เบธ‌เอล

3 และ​พวก​ผู้​เผย​พระ‍วจนะ​ผู้​อยู่​ใน​เบธ‌เอล​ได้​ออก​มา​หา​เอ‌ลี‌ชา และ​บอก​ท่าน​ว่า “ท่าน​ทราบ​ไหม​ว่า วัน‍นี้​พระ‍เจ้า​จะ​ทรง​รับ​อา‌จารย์​ของ​ท่าน​ไป​จาก​เป็น หัว‍หน้า​ท่าน” ท่าน​ตอบ​ว่า “ครับ ข้าพ‌เจ้า​ทราบ​แล้ว เงียบๆ​ไว้”

4 เอ‌ลี‌ยาห์​พูด​กับ​ท่าน​ว่า “เอ‌ลี‌ชา ขอ​ท่าน​คอย​อยู่​ที่‍นี่​เถิด เพราะ​พระ‍เจ้า​ทรง​ใช้​ข้าพ‌เจ้า​ไป​ถึง​เมือง​เย‌รี‌โค” แต่​ท่าน​ตอบ​ว่า “พระ‍เจ้า​ทรง​พระ‍ชนม์​อยู่​และ​ท่าน​เอง​มี​ชีวิต​อยู่​แน่​ฉัน​ใด ข้าพ‌เจ้า​จะ​ไม่​จาก​ท่าน​ไป​ฉัน​นั้น” เพราะ​ฉะนั้น​เขา​ทั้ง‍สอง​จึง​มา​ยัง​เมือง​เย‌รี‌โค

5 และ​พวก​ผู้​เผย​พระ‍วจนะ​ผู้​อา‌ศัย​อยู่​ใน​เมือง​เย‌รี‌โค​ได้​เข้า​มา​ใกล้​เอ‌ลี‌ชา​และ​พูด​กับ​ท่าน​ว่า “ท่าน​ทราบ​ไหม​ว่า วัน‍นี้​พระ‍เจ้า​จะ​ทรง​รับ​อา‌จารย์​ของ​ท่าน​ไป​จาก​เป็น​หัว‍หน้า​ท่าน” ท่าน​ตอบ​ว่า “ครับ ข้าพ‌เจ้า​ทราบ​แล้ว เงียบๆ​ไว้”

6 แล้ว​เอ‌ลี‌ยาห์​จึง​พูด​กับ​ท่าน​ว่า “ขอ​ท่าน​จง​คอย​อยู่​ที่‍นี่ เพราะ​พระ‍เจ้า​ทรง​ใช้​ข้าพ‌เจ้า​ไป​ถึง​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน” แต่​ท่าน​ว่า “พระ‍เจ้า​ทรง​พระ‍ชนม์​อยู่​และ​ท่าน​เอง​มี​ชีวิต​อยู่​แน่​ฉัน​ใด ข้าพ‌เจ้า​จะ​ไม่​จาก​ท่าน​ไป​ฉัน​นั้น” แล้ว​เขา​ทั้ง‍สอง​ก็​เดิน​ต่อ‍ไป

7 คน​ห้า‍สิบ​คน​ของ​พวก​ผู้​เผย​พระ‍วจนะ​ก็​ไป​เหมือน​กัน และ​ยืน​อยู่​ตรง‍หน้า​ห่าง​จาก​ท่าน​ทั้ง‍สอง ฝ่าย​ท่าน​ทั้ง‍สอง​ยืน​อยู่​ที่​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน

8 เอ‌ลี‌ยาห์​ก็​เอา​เสื้อ​คลุม​ของ​ท่าน ม้วน​เข้า​แล้ว​ฟาด​ลง​ที่​น้ำ​นั้น น้ำ​ก็​แยก​ออก​ไป​สอง​ข้าง ท่าน​ทั้ง‍สอง​จึง​เดิน​ข้าม​ไป​ได้​บน​ดิน‍แห้ง

9 และ​อยู่​มา​เมื่อ​ท่าน​ทั้ง‍สอง​ข้าม​ไป​แล้ว เอ‌ลี‌ยาห์​จึง​พูด​กับ​เอ‌ลี‌ชา​ว่า “จง​ขอ​สิ่ง​ที่​อยาก​ให้​ข้าพ‌เจ้า​ทำ​เพื่อ​ท่าน ก่อน​ที่​ข้าพ‌เจ้า​จะ​ถูก​รับ​ไป​จาก​ท่าน” และ​เอ‌ลี‌ชา​ตอบ​ว่า “ขอ​ให้​ฤทธิ์‍เดช​ของ​ท่าน​อยู่​กับ​ข้าพ‌เจ้า​ตาม​ส่วน​สิทธิ บุตร​หัว‍ปี”

10 และ​ท่าน​ตอบ​ว่า “ท่าน​ขอ​สิ่ง​ที่​ยาก​นัก แต่​ถ้า​ท่าน​เห็น​ข้าพ‌เจ้า​ถูก​รับ​ขึ้น​ไป​จาก​ท่าน ท่าน​ก็​จะ​ได้​อย่าง​นั้น แต่​ถ้า​ท่าน​ไม่​เห็น ก็​จะ​ไม่​เป็น​แก่​ท่าน​อย่าง​นั้น”

11 และ​อยู่​มา​เมื่อ​ท่าน​ทั้ง‍สอง​ยัง​เดิน​พูด​กัน​ต่อ‍ไป ดู‍เถิด รถ‍เพลิง​คัน​หนึ่ง​และ​ม้า‍เพลิง​ได้​แยก​เขา​ทั้ง‍สอง​ออก​จาก​กัน และ​เอ‌ลี‌ยาห์​ได้​ขึ้น​ไป​โดย​พายุ​เข้า​สวรรค์

12 เอ‌ลี‌ชา​ก็​เห็น และ​ท่าน​ได้​ร้อง​ว่า “คุณ‍พ่อ​ของ​ข้าพ‌เจ้า คุณ‍พ่อ​ของ​ข้าพ‌เจ้า ดู​รถ‍รบ​ของ​อิส‌รา‌เอล​และ​พล‍ม้า​ประ‌จำ” และ​ท่าน​ก็​ไม่​ได้​เห็น​เอ‌ลี‌ยาห์​อีก​เลยแล้ว​ท่าน​ก็​จับ​เสื้อ​ของ​ตน​ฉีก​ออก​เป็น​สอง​ท่อน

เอ‌ลี‌ชา​รับ​หน้า‍ที่​ของ​เอ‌ลี‌ยาห์

13 แล้ว​ท่าน​ก็​หยิบ​เสื้อ‍คลุม​ของ​เอ‌ลี‌ยาห์ ที่​ตก​ลง​มา​จาก​เอ‌ลี‌ยาห์​นั้น และ​กลับ​ไป​ยืน​อยู่​ที่​ฝั่ง​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน

14 แล้ว​ท่าน​ก็​เอา​เสื้อ‍คลุม​ของ​เอ‌ลี‌ยาห์​ที่​ตก​ลง มา​นั้น​ฟาด​ลง​ที่​น้ำ กล่าว​ว่า “พระ‍เย‌โฮ‌วาห์​พระ‍เจ้า​แห่ง​เอ‌ลี‌ยาห์​ทรง​สถิต​ที่​ใด” และ​เมื่อ​ท่าน​ฟาด​ลง​ที่​น้ำ น้ำ​ก็​แยก​ออก​ไป​สอง​ข้าง​และ​เอ‌ลี‌ชา​ก็​เดิน​ข้าม​ไป

15 เมื่อ​พวก​ผู้​เผย​พระ‍วจนะ​ที่​อยู่ ณ เมือง​เย‌รี‌โค แล​เห็น​ท่าน​อยู่​ตรงข้าม​กับ​เขา​ทั้ง‍หลาย​แล้ว เขา​ทั้ง‍หลาย​จึง​ว่า “ฤทธิ์​เดช​ของ​เอ‌ลี‌ยาห์​อยู่​กับ​เอ‌ลี‌ชา” และ​เขา​ทั้ง‍หลาย​ก็​มา​ต้อน‍รับ​ท่าน แล้ว​ซบ​หน้า​ลง​ถึง​ดิน​ต่อ​หน้า​ท่าน

16 เขา​ทั้ง‍หลาย​กล่าว​แก่​ท่าน​ว่า “มี​ห้า‍สิบ​คน​ที่​เป็น​ชาย​ฉกรรจ์​อยู่​กับ​ผู้‍รับ‍ใช้​ของ​ท่าน ขอ​จง​ไป​เที่ยว‍หา​อา‌จารย์​ของ​ท่าน บาง‍ที​พระ‍วิญ‌ญาณ​แห่ง​พระ‍เจ้า​ได้​รับ​ท่าน​ไป​แล้ว​เหวี่ยง ท่าน​ลง​มา​ที่​ภูเขา​หรือ​หุบ‍เขา​แห่ง​หนึ่ง​แห่ง​ใด​บ้าง” และ​ท่าน​ว่า “อย่า​ใช้​เขา​ไป​เลย”

17 แต่​เมื่อ​เขา​ทั้ง‍หลาย​ชัก‍ชวน​ท่าน​จน​ท่าน​ละอาย แล้ว​ท่าน​จึง​ว่า “ใช้​ไป​ซี” เพราะ​ฉะนั้น​เขา​จึง​ใช้​ห้า‍สิบ​คน​ไป เขา​ทั้ง‍หลาย​แสวง‍หา​เอ‌ลี‌ยาห์​อยู่​สาม​วัน​ก็​ไม่​พบ​ท่าน

18 เขา​ทั้ง‍หลาย​ก็​กลับ​มา​หา​เอ‌ลี‌ชา ขณะ​เมื่อ​ท่าน​พัก​อยู่​ที่​เมือง​เย‌รี‌โค และ​ท่าน​พูด​กับ​เขา​ว่า “ข้า​มิ‍ได้​บอก​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​แล้ว​หรือ​ว่า อย่า​ไป​เลย”

19 คน​ใน​เมือง​พูด​กับ​เอ‌ลี‌ชา​ว่า “ดู‍เถิด ทำเล​เมือง​นี้​ก็​ร่ม‍รื่น​ดี ดัง​ที่​เจ้า‍นาย​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ได้​เห็น​แล้ว แต่​ทว่า​น้ำ​ไม่​ดี​และ​ชาว​แผ่น‍ดิน​ก็​แท้ง​ลูก”

20 ท่าน​พูด​ว่า “จง​เอา​ชาม​ใหม่​มา​ลูก​หนึ่ง ใส่​เกลือ​ไว้​ใน​นั้น” แล้ว​เขา​ทั้ง‍หลาย​ก็​หา​มา​ให้

21 แล้ว​ท่าน​ก็​ไป​ที่​น้ำ‍พุ โยน​เกลือ​ลง​ใน​นั้น​และ​กล่าว​ว่า “พระ‍เจ้า​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า เรา​ได้​กระ‌ทำ​น้ำ​นี้​ให้​ดี​แล้ว ตั้ง‍แต่​นี้​ไป​จะ​ไม่​มี​ความ​ตาย​หรือ​การ​แท้ง​ลูก​มา จาก​น้ำ​นี้​อีก”

22 ฉะนั้น​น้ำ​จึง​ดี​มา​จน​ถึง​ทุก​วัน‍นี้ จริง​ตาม​ถ้อย‍คำ​ซึ่ง เอ‌ลี‌ชา​ได้​กล่าว​นั้น

23 ท่าน​ได้​ขึ้น​ไป​จาก​ที่‍นั่น​ถึง​เมือง​เบธ‌เอล และ​ขณะ​เมื่อ​ท่าน​ขึ้น​ไป​ตาม​ทาง มี​เด็ก‍ชาย​เล็กๆ​บาง‍คน​ออก​มา​จาก​เมือง​ล้อ‍เลียน​ท่าน​ว่า “อ้าย​หัว‍ล้าน จง​ขึ้น​ไป​เถิด อ้าย​หัว‍ล้าน จง​ขึ้น​ไป​เถิด”

24 ท่าน​ก็​เหลียว​ดู แล้ว​จึง​แช่ง​เขา​ใน​พระ‍นาม​พระ‍เจ้า และ​หมี​ตัว‍เมีย​สอง​ตัว​ออก​มา​จาก​ป่า ฉีก​เด็ก‍ชาย​พวก​นั้น​เสีย​สี่‍สิบ​สอง​คน

25 จาก​ที่‍นั่น​ท่าน​ก็​ขึ้น​ไป​ถึง​ภูเขา​คาร‌เมล และ​จาก​ที่‍นั่น​ท่าน​ก็​หัน​กลับ​มา​ยัง​สะมาเรีย

บท

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25