2 และโยอาช ทรงกระทำสิ่งที่ชอบในสายพระเนตรพระเจ้า ตลอดเวลาของพระองค์ที่เยโฮยาดาปุโรหิตได้สั่งสอน แนะนำพระองค์
3 ถึงกระนั้นเขาก็ยังมิได้รื้อปูชนียสถานสูงเอาไป ประชาชนยังคงถวายสัตวบูชา และเผาเครื่องหอมในปูชนียสถานสูงเหล่านั้น
4 โยอาชตรัสกับพวกปุโรหิตว่า “เงินอันเป็นของถวายที่บริสุทธิ์ทั้งสิ้น ซึ่งเขานำมาในพระนิเวศของพระเจ้า เงินที่เรียกจากรายบุคคล คือเงินที่กำหนดให้เสียตามรายบุคคล และเงินซึ่งประชาชนถวายด้วยความสมัครใจ ที่จะนำมาไว้ในพระนิเวศของพระเจ้า
5 ให้ปุโรหิตรับเงินนั้นจากหมู่คนที่รู้จักกัน ให้เขาซ่อมพระนิเวศตรงที่ที่เขาเห็นว่าต้องการซ่อมแซม”
6 แต่เมื่อถึงปีที่ยี่สิบสามแห่งรัชกาลพระราชาโยอาช ปรากฏว่า ปุโรหิตมิได้ทำการซ่อมแซมพระนิเวศ
7 เพราะฉะนั้น พระราชาโยอาชจึงตรัสเรียกเยโฮยาดา และปุโรหิตอื่นๆ และตรัสกับเขาว่า “ไฉนท่านจึงมิได้ซ่อมแซมพระนิเวศ เพราะฉะนั้นอย่าเก็บเงินจากคนที่ท่านรู้จักอีกต่อไปเลย แต่ให้ส่งไปเพื่อการซ่อมแซมพระนิเวศ”
8 ปุโรหิตจึงตกลงว่าจะไม่รับเงินจากประชาชนอีก และเขาไม่ต้องทำการซ่อมแซมพระนิเวศ