2 พงศ์‍กษัตริย์ 4:7-13 TH1971

7 นาง​ก็​ไป​เรียน​ให้​คน​ของ​พระ‍เจ้า​ทราบ​และ​ท่าน​บอก​ว่า “ไป​ซี ขาย​น้ำ‍มัน​เสีย​เอา​เงิน​ชำระ​หนี้​ของ​เจ้า ที่​เหลือ​นอก​นั้น​เจ้า​และ​บุตร​ของ​เจ้า จง​ใช้​เลี้ยง​ชีวิต”

8 วัน‍หนึ่ง​เอ‌ลี‌ชา​เดิน​ต่อ‍ไป​ถึง​เมือง​ชูเนม เป็น​ที่​ที่​หญิง​มั่ง‍มี​คน​หนึ่ง​อา‌ศัย​อยู่ และ​นาง​ได้​ชวน​ท่าน​ให้​รับ‍ประ‌ทาน​อา‌หาร ฉะนั้น​เมื่อ​ท่าน​ผ่าน​ทาง​นั้น​ไป​เมื่อ‍ไร ท่าน​ก็​แวะ​เข้า​ไป​รับ‍ประ‌ทาน​อา‌หาร

9 และ​นาง​ได้​บอก​สามี​ของ​นาง​ว่า “ดู‍เถิด ดิฉัน​เห็น​ว่า​ชาย​คน​นี้​เป็น​คน​บริ‌สุทธิ์​ของ​พระ‍เจ้า เดิน​ผ่าน​บ้าน​เรา​อยู่​เนืองๆ

10 ขอ​ให้​เรา​ทำ​ห้อง‍เล็ก​ไว้​บน​หลัง‍คา​สำ‌หรับ​ท่าน วาง​เตียง โต๊ะ เก้าอี้ และ​ตะเกียง​ไว้​ให้​ท่าน เพื่อ​ว่า​เมื่อ​ท่าน​มา​หา​เรา ท่าน​จะ​ได้​เข้า​ไป​พัก​ใน​ห้อง​นั้น”

11 วัน​หนึ่ง​ท่าน​ก็​มา​ที่‍นั่น และ​แวะ​เข้า​ไป​ใน​ห้อง​นั้น พัก​อยู่​ที่‍นั่น

12 ท่าน​จึง​บอก​เก‌หะซี​คน‍ใช้​ของ​ท่าน​ว่า “ไป​เรียก​หญิง​ชาว‍ชูเนม​คน​นี้​มา” เมื่อ​เขา​เรียก​นาง นาง​ก็​มา​ยืน​อยู่​ต่อ​หน้า​ท่าน

13 ท่าน​จึง​บอก​แก่​เก‌หะซี​ว่า “จง​บอก​นาง​ว่า ดู‍ซิ เธอ​ลำ‌บาก​มาก‍มาย​อย่าง‍นี้​เพื่อ​เรา จะ ให้​เรา​ทำ​อะไร​ให้​เธอ​บ้าง มี​อะไร​จะ​ให้​ทูล​พระ‍รา‌ชา​เผื่อ​เธอ​หรือ หรือ​ให้​พูด​อะไร​กับ​ผู้​บัญ‌ชา​การ​กอง‍ทัพ” นาง​ตอบ​ว่า “ดิฉัน​อยู่​ใน​หมู่​พวก​พี่‍น้อง​ของ​ดิฉัน​ค่ะ”