โย‌ชู‌วา 20:6-9 TH1971

6 และ​ผู้‍นั้น​จะ​อา‌ศัย​อยู่ ใน​เมือง​นั้น​จน‍กว่า​เขา​จะ​ยืน​ต่อ‍หน้า​ชุม‌นุม‍ชน เพื่อ​รอ​รับ​การ​พิพาก‌ษา จน‍กว่า​ปุโร‌หิต​ใน​เวลา​นั้น​สิ้น​ชีวิต ผู้​ฆ่า​คน​นั้น​จึง​จะ​กลับ​ไป​ยัง​เมือง​ของ​ตน ไป​บ้าน​ของ​ตน ไป​ยัง​เมือง​ที่​เขา​จาก​มา​นั้น​ได้’ ”

7 ดัง‍นั้น​เขา​จึง​กำ‌หนด​ตั้ง​เมือง​เค‌เดช​ใน​กา‌ลิลี ใน​แดน​เทือก‍เขา​นัฟ‌ทาลี​และ​เมือง​เช‌เคม ใน​แดน​เทือก‍เขา​ของ​เอฟ‌รา‌อิม และ​คีริ‌ยาท‌อา‌รา‌บาห์ (คือ​เฮ‌โบรน) ใน​แดน​เทือก‍เขา​ยู‌ดาห์

8 และ​ทาง​ฟาก​ตะวัน‍ออก​ของ​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน​ตรง​เมือง​เย‌รี‌โค​นั้น เขา​ได้​กำ‌หนด​เมือง​เบ‌เซอร์​ใน​ถิ่น​ทุร‌กัน‌ดาร​บน​ที่‍ราบ​จาก ที่‍ดิน​คน​เผ่า​รูเบน และ​เมือง​รา‌โมท​ใน​กิ‌เล‌อาด​จาก​ที่‍ดิน​เผ่า​กาด​และ​เมือง​โก‌ลาน ใน​บา‌ชาน​จาก​ที่‍ดิน​คน​เผ่า​มนัส‌เสห์

9 หัว‍เมือง​เหล่า‍นี้ เป็น​เมือง​ที่​กำ‌หนด​ไว้​ให้​คน​อิส‌รา‌เอล​ทั้ง‍หมด และ​ให้​คน​ต่าง‍ด้าว​ผู้​อา‌ศัย​อยู่​ใน​หมู่​พวก​เขา เพื่อ​ว่า​ถ้า​ผู้‍ใด​ได้​ฆ่า​คน ด้วย​มิ‍ได้​เจต‌นา​จะ​ได้​หนี​ไป​ที่‍นั่น​ได้ เพื่อ​ว่า​เขา​จะ​ไม่​ต้อง​ตาย​ด้วย​มือ​ของ​ผู้​อา‌ฆาต จน‍กว่า​เขา​จะ​ได้​ยืน​ต่อ‍หน้า​ชุม‌นุม‍ชน