โย‌ชู‌วา 6:14-20 TH1971

14 และ​ใน​วัน​ที่​สอง​เขา​ก็ เดิน​รอบ​เมือง​นั้น​ครั้ง​หนึ่ง​แล้ว​กลับ​เข้า​ค่าย​อีก เขา​ทำ​เช่น‍นี้​อยู่​หก​วัน

15 ใน​วัน​ที่​เจ็ด เขา​ลุก​ขึ้น​แต่​เช้า​ตรู่ เดิน​กระ‌บวน​รอบ​เมือง​อย่าง​เคย​เจ็ด​ครั้ง เฉพาะ​วัน​เดียว​นั้น​เขา​ได้​เดิน​กระ‌บวน​รอบ​เมือง​เจ็ด​ครั้ง

16 ใน​ครั้ง​ที่​เจ็ด เมื่อ​ปุโร‌หิต​เป่า​เขา‍แกะ โย‌ชู‌วา​บอก​แก่​ประ‌ชา‍ชน​ว่า “จง​โห่‍ร้อง​ขึ้น​เถิด เพราะ​พระ‍เจ้า​ทรง​มอบ​เมือง​ให้​แก่​ท่าน​แล้ว

17 เมือง​นั้น​และ​สาร‌พัด​ใน​เมือง​นั้น​เป็น​ของ​ที่​ต้อง ทำ‌ลาย​ถวาย​แด่​พระ‍เจ้า เว้น​แต่​รา‌หับ​หญิง​โสเภณี​กับ​คน​ทั้ง‍หลาย​ที่​อยู่​ใน เรือน​ของ​นาง​จะ​รอด​ชีวิต เพราะ​ว่า​นาง​ได้​ซ่อน​ผู้​สื่อ‍สาร​ที่​พวก​เรา​ใช้​ไป

18 แต่​ส่วน​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​จง​ห่าง‍ไกล​จาก​ของ ที่​ต้อง​ทำ‌ลาย​ถวาย​นั้น เกรง‍ว่า​เมื่อ​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ได้​ถวาย​สิ่ง​เหล่า​นั้น​แล้ว ท่าน​จะ​เก็บ​สิ่ง​ที่​ถวาย​แล้ว​นั้น​ไว้​บ้าง ก็​จะ​ทำ​ให้​ค่าย​ของ​คน​อิส‌รา‌เอล​เป็น​สิ่ง​ที่​ต้อง​ทำ‌ลาย และ​นำ​ความ​ทุกข์​ลำ‌บาก​มา​สู่

19 แต่​บรร‌ดา​เงิน​และ​ทอง และ​เครื่อง​ใช้​ที่​ทำ​ด้วย​ทอง​สัม‌ฤทธิ์ และ​เหล็ก​เป็น​ของ​ถวาย​แด่​พระ‍เจ้า ให้​นำ​เข้า​ไป​ไว้​ใน​คลัง​ของ​พระ‍เจ้า”

20 เหตุ​ฉะนั้น​ประ‌ชา‍ชน​ก็​โห่‍ร้อง และ​แตร​ก็​เป่า พอ​ประ‌ชา‍ชน​ได้​ยิน​เสียง​เขา‍แกะ เขา​ก็​โห่‍ร้อง​ดัง และ​กำ‌แพง​ก็​พัง​ลง​ราบ ประ‌ชา‍ชน​จึง​ขึ้น​ไป​ใน​เมือง ทุก​คน​ต่าง​ตรง​ไป​ข้าง‍หน้า​ตน​และ​เข้า​ยึด​เมือง​นั้น