2 พงศ์กษัตริย์ 22:17-20 THSV11

17 เพราะ​พวก‍เขา​ละ‍ทิ้ง​เรา และ​เผา​เครื่อง‍หอม​ถวาย​พระ​อื่นๆ ซึ่ง​ทำ​ให้​เรา​โกรธ​ด้วย​การ​กระ‌ทำ​ทั้ง‍หมด​จาก​มือ​ของ​เขา ดัง‍นั้น​ความ​โกรธ​ของ​เรา​จะ​จุด​ขึ้น​ต่อ​สถาน‍ที่​นี้ และ​จะ​ดับ​ไม่‍ได้

18 ส่วน​พระ‍ราชา​แห่ง​ยู‌ดาห์​ผู้​ใช้​พวก‍เจ้า​มา​ถาม​พระ‍ยาห์‌เวห์​นั้น จง​ไป​บอก​เขา​ว่า พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​แห่ง​อิสรา‌เอล​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า เรื่อง​บรร‌ดา​ถ้อย‍คำ​ที่​เจ้า​ได้‍ยิน

19 เพราะ​ใจ​ของ​เจ้า​อ่อน‍น้อม และ​เจ้า​ถ่อม‍ตัว​ลง​เฉพาะ‍พระ‍พักตร์​พระ‍ยาห์‌เวห์ เมื่อ​เจ้า​ได้‍ยิน​ถ้อย‍คำ​ซึ่ง​เรา​กล่าว​โทษ​สถาน‍ที่​นี้​และ​ชาว‍เมือง​นี้ ซึ่ง​จะ​กลาย​เป็น​ที่​ร้าง​และ​ที่​ถูก​แช่ง‍สาป และ​เจ้า​ได้​ฉีก​เสื้อ‍ผ้า​ของ​เจ้า และ​ร้อง‍ไห้​ต่อ‍หน้า​เรา เรา​เอง​ก็​ได้‍ยิน​เจ้า​ด้วย พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​ดัง‍นี้​แหละ

20 เพราะ‍ฉะนั้น ดู‍สิ เรา​จะ​นำ​เจ้า​ไป​ไว้​กับ​บรรพ‌บุรุษ​ของ​เจ้า และ​เจ้า​จะ​ถูก​นำ​ไป​ยัง​อุโมงค์​ฝัง‍ศพ​ของ​เจ้า​อย่าง​สงบ‍สุข และ​ตา​ของ​เจ้า​จะ​ไม่​เห็น​เหตุ‍ร้าย​ทั้ง‍สิ้น​ที่​เรา​จะ​นำ​มา​ยัง​สถาน‍ที่​นี้’ ” และ​เขา‍ทั้ง‍หลาย​ได้​นำ​พระ‍วจนะ​นั้น​มา​ทูล​พระ‍ราชา