2 พงศ์กษัตริย์ 5 THSV11

การ​รักษา​นา‌อา‌มาน​ให้​หาย​จาก​โรค‍เรื้อน

1 นา‌อา‌มาน​ผู้‍บัญชา‍การ‍กอง‍ทัพ​ของ​พระ‍ราชา​แห่ง​ซี‌เรีย เป็น​คน​สำคัญ​มาก​ของ​พระ‍ราชา เป็น​คน​มี​เกียรติ เพราะ‍ว่า​พระ‍ยาห์‌เวห์​ประ‌ทาน​ชัย‍ชนะ​แก่​ซี‌เรีย​โดย​ท่าน​นี้ ท่าน​เป็น​นัก‍รบ​กล้า‍หาญ​ด้วย แต่​ท่าน​เป็น​โรค‍เรื้อน

2 กอง​โจม‍ตี​ของ​คน​ซี‌เรีย​ได้​ออก​ไป และ​ได้​จับ​เด็ก‍หญิง​คน​หนึ่ง​จาก​แผ่น‍ดิน​อิสรา‌เอล และ​เธอ​มา​รับ‍ใช้​ภรรยา​ของ​นา‌อา‌มาน

3 เธอ​ได้​เรียน​นาย​ผู้‍หญิง​ของ​เธอ​ว่า “เพียง​แค่​นาย​ผู้‍ชาย​ไป​อยู่​กับ​ผู้‍เผย‍พระ‍วจนะ​ซึ่ง​อยู่​ใน​สะ‌มา‌เรีย แล้ว​ท่าน​จะ​ได้​รักษา​โรค‍เรื้อน​ของ​เจ้า‍นาย​เสีย​ให้​หาย”

4 นา‌อา‌มาน​จึง​ไป​ทูล​เจ้า‍นาย​ของ​ท่าน​ว่า สาว‍ใช้​จาก​แผ่น‍ดิน​อิสรา‌เอล​พูด​ว่า​อย่าง‍นั้น

5 พระ‍ราชา​แห่ง​ซี‌เรีย​ตรัส​ว่า “จง​ไป​เถิด เรา​จะ​ส่ง‍สาร​ไป​ยัง​พระ‍ราชา​แห่ง​อิสรา‌เอล”แล้ว​ท่าน​ก็​ไป นำ​เงิน 10 ตะ‌ลันต์ ทอง‍คำ 6,000 เช‌เขล และ​เสื้อ​เที่ยว​งาน 10 ชุด​ไป​ด้วย

6 และ​ท่าน​ก็​นำ​สาร​ไป​ยัง​พระ‍ราชา​แห่ง​อิสรา‌เอล มี​ใจ‍ความ​ว่า “เมื่อ​สาร​นี้​มา​ถึง​ท่าน ขอ​ท่าน​ทราบ​ด้วย​ว่า เรา​ส่ง​นา‌อา‌มาน​ข้า‍ราช‌การ​ของ​เรา​มา​ยัง​ท่าน เพื่อ​ให้​ท่าน​รักษา​เขา​ให้​หาย​จาก​โรค‍เรื้อน”

7 เมื่อ​พระ‍ราชา​แห่ง​อิสรา‌เอล​ทรง​อ่าน​สาร​นั้น​แล้ว ก็​ฉีก​ฉลอง​พระ‍องค์ ตรัส​ว่า “เรา​เป็น​พระ‍เจ้า​ซึ่ง​จะ​ให้​ตาย​และ​ให้​มี​ชีวิต​หรือ? ชาย​คน​นี้​จึง​ส่ง​สาร​มา​ให้​เรา​รักษา​คน​หนึ่ง​ให้​หาย​จาก​โรค‍เรื้อน คิด‍ดู​ซิ​ว่า เขา​หา​เรื่อง​ทะเลาะ​กับ​เรา​อย่าง‍ไร”

8 แต่​เมื่อ​เอ‌ลี‌ชา​คน​ของ​พระ‍เจ้า​ได้‍ยิน​ว่า พระ‍ราชา​แห่ง​อิสรา‌เอล​ฉีก​ฉลอง​พระ‍องค์ จึง​ใช้​คน​ไป​ทูล​พระ‍ราชา​ว่า “ทำไม​ฝ่า‍พระ‍บาท​จึง​ฉีก​ฉลอง​พระ‍องค์? ให้​เขา​มา‍หา​ข้า‍พระ‍บาท​เถิด แล้ว​เขา​จะ​รู้​ว่า มี​ผู้‍เผย‍พระ‍วจนะ​คน​หนึ่ง​ใน​อิสรา‌เอล”

9 นา‌อา‌มาน​จึง​มา​พร้อม​กับ​บรร‌ดา​ม้า​และ​รถ‍รบ​ของ​ท่าน มา​หยุด​อยู่​ที่​ประตู​บ้าน​ของ​เอ‌ลี‌ชา

10 เอ‌ลี‌ชา​ก็​ส่ง​ผู้‍สื่อ‍สาร​มา​เรียน​ท่าน​ว่า “จง​ไป​ชำระ​ตัว​ใน​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน​เจ็ด​ครั้ง และ​เนื้อ​ของ​ท่าน​จะ​กลับ‍คืน​อย่าง​เดิม และ​ท่าน​จะ​สะอาด”

11 แต่​นา‌อา‌มาน​โกรธ​และ​ไป​เสีย บ่น​ว่า “ดู‍สิ ข้า​คิด​ว่า​เขา​จะ​ออก​มา‍หา​ข้า​แน่ๆ และ​มา​ยืน​อยู่ และ​ออก​พระ‍นาม​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​เขา แล้ว​โบก‍มือ​เหนือ​ที่​นั้น ให้​โรค‍เรื้อน​หาย

12 อา‌บา‌นา​และ​ฟาร‌ปาร์​แม่‍น้ำ​เมือง​ดา‌มัส‌กัส ไม่‍ดี​กว่า​บรร‌ดา​ลำ‍น้ำ​แห่ง​อิสรา‌เอล​หรือ? ข้า​จะ​ชำระ​ตัว​ใน​แม่‍น้ำ​เหล่า‍นั้น และ​จะ​สะอาด​ไม่‍ได้​หรือ?” ท่าน​จึง​หัน‍หลัง​ไป​เสีย​ด้วย​ความ​เดือด‍ดาล

13 แต่​พวก​ข้า‍ราช‌การ​ของ​ท่าน​เข้า‍มา​ใกล้ และ​ทัด‌ทาน​ท่าน​ว่า “บิดา​ของ​ข้าพ‌เจ้า ถ้า​ผู้‍เผย‍พระ‍วจนะ​จะ​สั่ง​ให้​ท่าน​ทำ​สิ่ง​ใหญ่​อย่าง​หนึ่ง ท่าน​จะ​ไม่​ทำ​หรือ? ถ้า​เช่น‍นั้น​เมื่อ​ผู้‍เผย‍พระ‍วจนะ​สั่ง​ท่าน​ว่า ‘จง​ไป​ล้าง และ​สะอาด​เถิด’ ท่าน​ยิ่ง​ควร​จะ​ทำ​สัก​เท่า‍ไร?”

14 ท่าน​จึง​ลง‍ไป​จุ่ม​ตัว​เจ็ด​ครั้ง​ใน​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน ตาม​ถ้อย‍คำ​ของ​คน​ของ​พระ‍เจ้า และ​เนื้อ​ของ​ท่าน​ก็​กลับ‍คืน​เป็น​อย่าง​เนื้อ​ของ​เด็ก​เล็ก และ​ท่าน​ก็​สะอาด

15 แล้ว​ท่าน​ก็​กลับ‍มา‍หา​คน​ของ​พระ‍เจ้า ทั้ง​ตัว​ท่าน​และ​พรรค‍พวก​ของ​ท่าน และ​ท่าน​มา​ยืน​อยู่​ต่อ‍หน้า​เอ‌ลี‌ชา​และ​กล่าว​ว่า “ดู‍สิ ข้าพ‌เจ้า​รู้​แล้ว​ว่า​ไม่‍มี​พระ‍เจ้า​อื่น‍ใด ไม่​ว่า​ที่‍ไหน​ใน​โลก นอก‍จาก​ใน​อิสรา‌เอล เพราะ‍ฉะนั้น บัด‍นี้​โปรด​รับ​ของ​กำ‌นัล​จาก​ผู้​รับ‍ใช้​ของ​ท่าน​เถิด”

16 แต่​เอ‌ลี‌ชา​ตอบ​ว่า “พระ‍ยาห์‌เวห์​ซึ่ง​เรา​ปรน‌นิ‌บัติ ทรง‍พระ‍ชนม์‍อยู่​แน่​ฉัน​ใด เรา​จะ​ไม่​รับ​อะไร​เลย​ฉัน​นั้น” และ​ท่าน​ก็​ได้​คะ‌ยั้น‍คะ‌ยอ​ให้​รับ​ไว้ แต่​เอ‌ลี‌ชา​ปฏิ‌เสธ

17 นา‌อา‌มาน​จึง​กล่าว​ว่า “หาก​ท่าน​ไม่​รับ ก็​โปรด​ให้​ดิน​ที่​ล่อ​สอง​ตัว​จะ​บรร‌ทุก​ได้​แก่​ผู้​รับ‍ใช้​ของ​ท่าน​เถิด เพราะ​ตั้ง‍แต่​นี้​ไป ผู้​รับ‍ใช้​ของ​ท่าน​จะ​ไม่​ถวาย​เครื่อง‍บูชา‍เผา‍ทั้ง‍ตัว​หรือ​เครื่อง‍สัตว‌บูชา​แด่​พระ​อื่น แต่​จะ​ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์​เท่า‍นั้น

18 ใน​เรื่อง​นี้ ขอ​พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​ให้​อภัย​ผู้​รับ‍ใช้​ของ​ท่าน คือ​เมื่อ​พระ‍ราชา​นาย​ของ​ข้าพ‌เจ้า​เข้า​ไป​ใน​นิ‌เวศ​ของ​พระ‍ริม‌โมน เพื่อ​จะ​นมัส‌การ​ที่​นั่น และ​ทรง​พิง​อยู่​ที่​มือ​ของ​ข้าพ‌เจ้า และ​ข้าพ‌เจ้า​จะ​ต้อง​โน้ม​ตัว​ลง​คำ‍นับ​ใน​นิ‌เวศ​ของ​พระ‍ริม‌โมน เมื่อ​ข้าพ‌เจ้า​โน้ม​ตัว​ลง​คำ‍นับ​ใน​นิ‌เวศ​ของ​พระ‍ริม‌โมน​นั้น ขอ​พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​ให้​อภัย​ผู้​รับ‍ใช้​ของ​ท่าน​ใน​กรณี​นี้”

19 เอ‌ลี‌ชา​จึง​ตอบ​ท่าน​ว่า “จง​ไป​โดย​สวัสดิ‌ภาพ​เถิด”แต่​เมื่อ​นา‌อา‌มาน​ออก​ไป​ได้​ไม่​ไกล​นัก

ความ​โลภ​ของ​เก‌หะ‌ซี

20 เก‌หะ‌ซี​คน‍ใช้​ของ​เอ‌ลี‌ชา​คน​ของ​พระ‍เจ้า​คิด​ว่า “ดู‍สิ นาย​ของ​ข้า​ไม่​ยอม‍รับ​ของ​จาก​มือ​ของ​นา‌อา‌มาน​คน​ซี‌เรีย​ที่​เขา​นำ​มา พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง‍พระ‍ชนม์‍อยู่​แน่​ฉัน​ใด ข้า​จะ​วิ่ง​ตาม​ไป​เอา​มา​จาก​เขา​บ้าง​ฉัน​นั้น”

21 เก‌หะ‌ซี​จึง​ตาม​นา‌อา‌มาน​ไป และ​เมื่อ​นา‌อา‌มาน​แล‍เห็น​คน​วิ่ง​ตาม​ท่าน​มา ท่าน​ก็​ลง​จาก​รถ‍รบ​ต้อน‍รับ​เขา​พูด​ว่า “ทุก‍อย่าง​เรียบ‍ร้อย​ดี​หรือ?”

22 เขา​ตอบ​ว่า “เรียบ‍ร้อย​ดี นาย​ข้า​ได้​ใช้​ข้า​มา เรียน​ว่า ‘ชาย‍หนุ่ม​สอง​คน​ใน​กลุ่ม​ผู้‍เผย‍พระ‍วจนะ​จาก​แดน​เทือก‍เขา​เอฟ‌รา‌อิม​มา‍หา​เรา โปรด​ให้​เงิน​พวก‍เขา​สัก​หนึ่ง​ตะ‌ลันต์ และ​เสื้อ​เที่ยว​งาน​สัก 2 ชุด’ ”

23 และ​นา‌อา‌มาน​กล่าว​ว่า “โปรด​รับ​ไป​สอง​ตะ‌ลันต์​เถิด” ท่าน​ก็​เชิญ‍ชวน​เขา และ​เอา​เงิน​สอง​ตะ‌ลันต์​ใส่​ใน 2 กระ‌สอบ​ผูก​ไว้​พร้อม​กับ​เสื้อ​เที่ยว​งาน 2 ตัว ให้​คน‍ใช้​สอง​คน​แบก​ไป เขา​ก็​แบก​เดิน​ขึ้น​หน้า​เก‌หะ‌ซี​มา

24 เมื่อ​เขา‍ทั้ง‍หลาย​มา​ถึง​ภูเขา เก‌หะ‌ซี​ก็​รับ​มา​จาก​มือ​ของ​เขา เอา​ไป​เก็บ​ไว้​ใน​บ้าน และ​ให้​คน​เหล่า‍นั้น​กลับ เขา​ทั้ง‍สอง​ก็​จาก​ไป

25 เก‌หะ‌ซี​ก็​เข้า​ไป​ยืน​อยู่​ต่อ‍หน้า​นาย​ของ​ตน และ​เอ‌ลี‌ชา​ถาม​เขา​ว่า “เก‌หะ‌ซี เจ้า​ไป​ไหน​มา?” เขา​ตอบ​ว่า “ผู้​รับ‍ใช้​ของ​ท่าน​ไม่‍ได้​ไป​ไหน”

26 แต่​ท่าน​กล่าว​กับ​เขา​ว่า “เมื่อ​ชาย​คน​นั้น​หัน‍มา​จาก​รถ‍รบ​ต้อน‍รับ​เจ้า​นั้น จิต‍ใจ​ของ​เรา​ไม่‍ได้​ไป​กับ​เจ้า​หรือ? นี่​เป็น​เวลา​ควร​ที่​จะ​รับ​เงิน เสื้อ‍ผ้า สวน​มะกอก และ​สวน​องุ่น แกะ และ​วัว และ​คน‍ใช้​ชาย‍หญิง​หรือ?

27 ฉะนั้น​โรค‍เรื้อน​ของ​นา‌อา‌มาน​จะ​ติด​อยู่​กับ​เจ้า​และ​เชื้อ‍สาย​ของ​เจ้า​เป็น​นิตย์” เขา​ก็​ไป​จาก​หน้า​ท่าน​และ​เป็น​โรค‍เรื้อน​ขาว​อย่าง​หิมะ

บท

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25