2 พงศ์กษัตริย์ 9:25-31 THSV11

25 เย‌ฮู​พูด​กับ​บิด‌คาร์ นาย‍ทหาร​ผู้​ช่วย​ว่า “จง​ยก​ศพ​เขา​ขึ้น และ​โยน​ทิ้ง‍ลง‍ไป​ใน​ที่‍ดิน​แปลง​ของ​นา‌โบท​ชาว​ยิส‌เร‌เอล จำ​ได้​ไหม? เมื่อ​เรา​กับ​ท่าน​ขี่​ม้า​เคียง​กัน​มา ตาม​อา‌หับ​บิดา​ของ​เขา​ไป พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​กล่าว​โทษ​เขา

26 พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​ว่า ‘เรา​เห็น​โลหิต​ของ​นา‌โบท​และ​โลหิต​ของ​ลูก‍หลาน​ของ​เขา​เมื่อ‍วาน‍นี้​แน่​ที‍เดียว พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​ว่า เรา​จะ​ตอบ‍สนอง​เจ้า​บน​ที่‍ดิน​แปลง​นี้​แหละ ฉะนั้น​จง​ยก​เขา​ขึ้น​ทิ้ง​ไว้​บน​ที่‍ดิน​แปลง​นี้​แหละ ตาม​พระ‍วจนะ​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์”

27 เมื่อ​อา‌หัส‌ยาห์​พระ‍ราชา​แห่ง​ยู‌ดาห์​ทอด‍พระ‍เนตร​เห็น​ดัง‍นั้น ก็​ทรง​หนี​ไป​ทาง​เมือง​เบธ‌ฮัก‌กาน และ​เย‌ฮู​ก็​ติด‍ตาม​พระ‍องค์​ไป กล่าว​ว่า “จง​ยิง​เขา​ใน​รถ‍รบ​ด้วย” และ​เขา‍ทั้ง‍หลาย​ได้​ยิง​พระ‍องค์​ตรง​ทาง‍ขึ้น​ไป​ตำบล​กูร ซึ่ง​อยู่​ใกล้​อิบ‌เล‌อัม และ​พระ‍องค์​ทรง​หนี​ไป​ถึง​เมือง​เม‌กิด‌โด และ​สิ้น‍พระ‍ชนม์​ที่‍นั่น

28 ข้า‍ราช‌การ​ของ​พระ‍องค์​ก็​บรร‌ทุก​พระ‍ศพ​ใส่​รถ‍รบ​ไป​ยัง​กรุง‍เย‌รู‌ซา‌เล็ม และ​ฝัง​ไว้​ใน​อุโมงค์​ฝัง‍ศพ​ของ​พระ‍องค์​กับ​บรรพ‌บุรุษ​ใน​นคร‍ดาวิด

29 ใน​ปี​ที่ 11 แห่ง​รัช‌กาล​โย‌รัม​พระ‍ราช‌โอรส​ของ​อา‌หับ อา‌หัส‌ยาห์​ทรง​ครอง​ยู‌ดาห์

30 เมื่อ​เย‌ฮู​มา​ถึง​เมือง​ยิส‌เร‌เอล เย‌เซ‌เบล​ทรง​ทราบ​เรื่อง ก็​ทรง​เขียน​ตา​และ​แต่ง​พระ‍เกศา และ​ทอด‍พระ‍เนตร​ทาง​หน้า‍ต่าง

31 เมื่อ​เย‌ฮู​ผ่าน​เข้า​ประตู​วัง​มา พระ‍นาง​ตรัส​ว่า “เจ้า​ผู้​ฆ่า​นาย​ของ​เจ้า​อย่าง​เจ้า​ศิม‌รี มา​อย่าง​สันติ​หรือ?”