1 จงเรียกบรรดาน้องชายของเจ้าว่า “อัมมี” จงเรียกบรรดาน้องสาวของเจ้าว่า “รุหะมาห์”
2 จงว่ากล่าวมารดาของเจ้า จงว่ากล่าวเถิดเพราะนางไม่ใช่ภรรยาของเราและเราไม่ใช่สามีของนางให้นางทิ้งการเล่นชู้เสียจากหน้าของนางและทิ้งการล่วงประเวณีเสียจากอกของนาง
3 มิฉะนั้นเราจะเปลื้องผ้านางให้ล่อนจ้อนทำให้นางเหมือนวันที่นางเกิดมาทำให้นางเหมือนถิ่นทุรกันดารและทำให้นางเหมือนดินแดนที่แห้งแล้งและประหารนางด้วยความกระหาย
4 เราจะไม่สงสารบุตรทั้งหลายของนางเพราะเขาทั้งหลายเป็นลูกจากการเล่นชู้
5 เพราะมารดาของพวกเขาเล่นชู้นางผู้ให้กำเนิดเขาทั้งหลายได้ทำเรื่องอับอายเพราะนางกล่าวว่า ‘ฉันจะตามคนรักของฉันไปผู้ให้อาหารและน้ำขนแกะและป่าน ทั้งน้ำมันและเครื่องดื่มแก่ฉัน’
6 เพราะเหตุนี้ เราจะเอาหนามสุมทางของนางเราจะสร้างกำแพงกั้นนางไว้เพื่อมิให้นางหาวิถีของนางพบ
7 นางจะไปตามบรรดาคนรักของนางแต่ก็จะตามไม่ทันนางจะเที่ยวเสาะหาเขาทั้งหลายแต่นางก็จะไม่พบเขาแล้วนางจะว่า ‘ฉันจะไปหาสามีคนแรกของฉันเพราะแต่ก่อนนั้นฐานะฉันยังดีกว่าเดี๋ยวนี้’
8 แต่นางไม่ทราบว่าเราเป็นผู้ให้ข้าว เหล้าองุ่น และน้ำมันและได้ให้เงินและทองมากมายแก่นางซึ่งเขาใช้สำหรับพระบาอัล
9 เพราะฉะนั้นเราจะทวงคืนข้าวตามกำหนดฤดูกาลและเหล้าองุ่นตามฤดูและเราจะเรียกขนแกะและป่านของเราคืนซึ่งให้เพื่อใช้ปกปิดกายเปลือยเปล่าของนาง
10 คราวนี้เราจะเผยความอับอายของนางต่อหน้าคนรักของนางและไม่มีใครช่วยให้นางพ้นมือเราได้
11 เราจะให้ความร่าเริงของนางสิ้นสุดลงทั้งเทศกาลเลี้ยง เทศกาลขึ้นหนึ่งค่ำ วันสะบาโตและเทศกาลทั้งสิ้นของนาง
12 เราจะให้เถาองุ่นและต้นมะเดื่อของนางร้างเปล่าที่นางคุยว่า‘นี่แหละเป็นสินจ้างของฉันซึ่งคนรักให้ฉัน’เราจะทำให้กลายเป็นป่าและสัตว์ป่าจะกินเสีย
13 เราจะลงโทษนาง เนื่องด้วยวันเทศกาลเลี้ยงพระบาอัลเมื่อนางเผาเครื่องหอมบูชาพระนั้นแล้วก็ประดับตัวด้วยแหวนและเครื่องเพชรพลอยและติดตามบรรดาคนรักของนางไปและลืมเราเสีย พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
14 “เพราะเหตุนี้ ดูเถิด เราจะเกลี้ยกล่อมนางพานางเข้าไปในถิ่นทุรกันดารและปลอบใจนาง
15 เราจะให้นางมีสวนองุ่นที่นั่นและทำให้หุบเขาอาโคร์เป็นประตูแห่งความหวังแล้วนางจะตอบอย่างสมัยเมื่อนางยังสาวอย่างสมัยเมื่อนางออกจากแผ่นดินอียิปต์”
16 “พระยาห์เวห์ตรัสว่า ในวันนั้นเจ้าจะเรียกเราว่า ‘สามีของฉัน’ เจ้าจะไม่เรียกเราว่า ‘พระบาอัลของฉัน’ อีกต่อไป
17 เพราะว่าเราจะเอาชื่อพวกพระบาอัลออกเสียจากปากของนาง นางจะไม่เรียกชื่อนี้อีกต่อไป
18 ในเวลานั้น เราจะทำพันธสัญญากับสัตว์ในป่า กับนกบนฟ้าและสัตว์เลื้อยคลานบนแผ่นดินเพื่อพวกเขา เราจะทำลายคันธนู ดาบและสงครามจากแผ่นดิน และเราจะทำให้เขานอนลงอย่างปลอดภัย
19 เราจะหมั้นเจ้าไว้สำหรับเราเป็นนิตย์ เออ เราจะหมั้นเจ้าไว้ด้วยความชอบธรรม ความยุติธรรม ความรักมั่นคงและความกรุณา
20 เราจะหมั้นเจ้าไว้สำหรับเราด้วยความสัตย์ซื่อ และเจ้าจะรู้จักพระยาห์เวห์”
21 พระยาห์เวห์ตรัสว่า “ในวันนั้น เราจะตอบเราจะตอบฟ้าสวรรค์และฟ้าสวรรค์จะตอบแผ่นดินโลก
22 และพิภพจะตอบข้าว เหล้าองุ่นและน้ำมันสิ่งเหล่านี้จะตอบยิสเรเอล
23 เราจะหว่านเขาไว้ในแผ่นดินสำหรับเราเราจะเมตตาโลรุหะมาห์และเราจะพูดกับโลอัมมี ว่า ‘เจ้าเป็นประชากรของเรา’และเขาจะกล่าวว่า ‘พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของข้าพระองค์’ ”