1 พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าความว่า
2 “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงหันหน้าไปยังเยรูซาเล็ม และกล่าวตำหนิสถานนมัสการ จงพยากรณ์แก่ดินแดนอิสราเอล
3 และกล่าวแก่ดินแดนนั้นว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า เราเป็นศัตรูกับเจ้า เราจะชักดาบออกจากฝัก และเอาชีวิตทั้งคนชอบธรรมและคนอธรรมไปจากเจ้า
4 เพราะเราจะไม่ไว้ชีวิตทั้งคนชอบธรรมและคนอธรรม เราจะชักดาบออกจากฝักฟาดฟันทุกคนจากเหนือจดใต้
5 แล้วคนทั้งปวงจะรู้ว่าเราผู้เป็นพระยาห์เวห์ได้ชักดาบของเราออกจากฝักและจะไม่เก็บมันเข้าฝักอีก’
6 “ฉะนั้นบุตรมนุษย์เอ๋ย! จงคร่ำครวญต่อหน้าพวกเขาด้วยหัวใจที่แตกสลายและด้วยความทุกข์ระทมขมขื่น
7 และเมื่อพวกเขาถามว่า ‘เจ้าครวญครางทำไม?’ จงกล่าวว่า ‘เพราะข่าวที่มาถึงทำให้หัวใจทุกดวงฝ่อลง ทุกมือก็อ่อนเปลี้ย วิญญาณทุกดวงหมดแรง ทุกเข่าอ่อนปวกเปียกเหมือนน้ำ’ สิ่งนั้นกำลังจะมาถึงแล้ว! จะเกิดขึ้นอย่างแน่นอน พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศดังนั้น”
8 พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าว่า
9 “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงพยากรณ์ว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า“ ‘ดาบเล่มหนึ่ง ดาบเล่มหนึ่งลับไว้คมกริบและเปล่งประกายแวววับ
10 ลับไว้เพื่อเข่นฆ่าคมกริบเปล่งประกายดั่งสายฟ้า!“ ‘ยังจะให้พวกเราชื่นชมยินดีในไม้คทาแห่งยูดาห์ลูกของเราหรือ? ดาบนั้นรังเกียจไม้เช่นนั้นทุกอัน
11 “ ‘ดาบถูกลับไว้คมกริบกุมไว้มั่นกระชับมือลับให้ขึ้นเงาไว้แล้วเตรียมพร้อมอยู่ในมือเพชฌฆาต
12 บุตรมนุษย์เอ๋ย จงร้องไห้คร่ำครวญเถิดเพราะดาบนั้นฟาดฟันประชากรของเรามันห้ำหั่นบรรดาเจ้านายของอิสราเอลพวกเขาตกเป็นเหยื่อคมดาบพร้อมกับประชากรของเราฉะนั้นจงตีอกชกตัวตนเอง
13 “ ‘การทดสอบจะมาถึงอย่างแน่นอน จะว่าอย่างไรหากคทาแห่งยูดาห์ซึ่งดาบนั้นรังเกียจจะไม่คงอยู่ต่อไป? พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศดังนั้น’
14 “ฉะนั้นบุตรมนุษย์เอ๋ย จงพยากรณ์จงปรบมือของเจ้าให้ดาบนั้นฟาดฟันสองครั้งหรือสามครั้งมันเป็นดาบเพื่อการเข่นฆ่าคือเป็นดาบสำหรับการเข่นฆ่าครั้งใหญ่ฟาดฟันพวกเขาจากรอบทิศ
15 หัวใจของเขาจึงฝ่อลงด้วยความกลัวและผู้คนล้มตายเป็นเบือเราได้ตั้งดาบเข่นฆ่าไว้ที่ประตูทุกบานดาบนั้นถูกกวัดแกว่งเปล่งประกายดั่งสายฟ้าถูกกุมไว้เพื่อการเข่นฆ่า
16 ดาบเอ๋ย จงฟันขวับไปทางขวาแล้วฟันขวับไปทางซ้ายที่ไหนก็ได้ตามแต่คมของเจ้าจะพลิกหันไป
17 เราเองก็จะปรบมือด้วยและโทสะของเราจะเบาบางลงเราผู้เป็นพระยาห์เวห์ได้ลั่นวาจาไว้”
18 พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าว่า
19 “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงกาเครื่องหมายบอกทางสองสายไว้บนแผนที่ เพื่อให้ดาบของกษัตริย์ของบาบิโลนติดตามไป ทั้งสองสายเริ่มต้นจากประเทศเดียวกัน ทำป้ายบอกทางไว้ที่ถนนแยกเข้ากรุง
20 จงขีดบอกทางสายหนึ่งไว้ให้ดาบมาฟาดฟันเมืองรับบาห์ของชาวอัมโมน และอีกสายหนึ่งไปฟาดฟันยูดาห์กับเยรูซาเล็มซึ่งมีป้อมปราการ
21 เพราะกษัตริย์ของบาบิโลนจะหยุดอยู่ที่ทางแพร่ง ทางแยกของถนนสองสาย เขาจะเสี่ยงทายด้วยการเขย่าลูกธนู จะขอคำตอบจากรูปเคารพของเขา จะตรวจดูตับสัตว์เสี่ยงทาย
22 สลากของกรุงเยรูซาเล็มอยู่ในมือขวาของเขา เขาจะตั้งเครื่องกระทุ้งกำแพง ออกคำสั่งให้เข่นฆ่า โห่ร้องออกศึก ใช้เครื่องกระทุ้งกำแพงพังประตู ก่อเชิงเทินและสร้างปราการล้อมเมือง
23 สำหรับบรรดาผู้ถวายสัตยาบันเป็นพันธมิตรกับเขา จะรู้สึกว่ามันเป็นการเสี่ยงทายจอมปลอม แต่เขาจะทำให้คนเหล่านั้นระลึกถึงความผิดของตน แล้วก็จับคนเหล่านั้นไปเป็นเชลย
24 “ฉะนั้นพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสว่า ‘เนื่องจากพวกเจ้าทำให้นึกถึงความผิดของเจ้า ที่เจ้าได้ทำการทรยศอย่างโจ่งแจ้ง เปิดเผยบาปของตนออกมาในการกระทำทุกอย่าง เพราะเจ้าได้ทำเช่นนี้ เจ้าจึงจะตกเป็นเชลย
25 “ ‘เจ้านายแห่งอิสราเอลผู้ชั่วช้าเลวทรามเอ๋ย กำหนดเวลามาถึงเจ้าแล้ว วาระแห่งโทษทัณฑ์ของเจ้ามาถึงที่สุดแล้ว
26 พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า จงปลดผ้าโพกศีรษะ จงถอดมงกุฎออก มันจะไม่เหมือนเดิมแล้ว ผู้ต่ำต้อยจะได้รับเกียรติ และผู้ทรงเกียรติจะตกต่ำลง
27 หายนะ! หายนะ! เราจะทำให้ถึงความหายนะ! จะไม่ได้กลับสู่สภาพดีจนกว่าผู้มีสิทธิโดยชอบธรรมนั้นจะมา ซึ่งเราจะมอบกรรมสิทธิ์ให้แก่ผู้นั้น’
28 “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงพยากรณ์และกล่าวว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสเกี่ยวกับชาวอัมโมนและคำสบประมาทของพวกเขาไว้ว่า“ ‘ดาบเล่มหนึ่ง ดาบเล่มหนึ่งถูกชักออกมาเพื่อการเข่นฆ่าลับไว้คมกริบเพื่อคร่าชีวิตกวัดแกว่งเปล่งประกายดั่งสายฟ้า!
29 ทั้งๆ ที่มีนิมิตจอมปลอมเกี่ยวกับเจ้าและคำทำนายเท็จเรื่องเจ้าดาบนั้นก็จ่ออยู่ที่คอของคนชั่วผู้ที่กำลังจะถูกสังหารวันของเขามาถึงแล้วเวลาแห่งโทษทัณฑ์ของเขามาถึงที่สุดแล้ว
30 “ ‘จงเก็บดาบเข้าฝักเราจะพิพากษาเจ้าในที่ซึ่งเจ้าถูกสร้างขึ้นในดินแดนของบรรพบุรุษของเจ้า
31 เราจะระบายโทสะลงเหนือเจ้าเราจะพ่นความเกรี้ยวกราดร้อนแรงใส่เจ้าเราจะมอบเจ้าไว้ในมือของคนอำมหิตผู้ช่ำชองในการทำลายล้าง
32 เจ้าจะเป็นเชื้อฟืนให้ไฟเลือดของเจ้าจะหลั่งชโลมในดินแดนของเจ้าจะไม่มีใครจดจำเจ้าอีกเพราะเราผู้เป็นพระยาห์เวห์ได้ลั่นวาจาไว้’ ”