1 Toe sê Elifas die Temaniet:
2 “Kan 'n verstandige man soveel onsin praat,so vol wind wees?
3 Kan hy hom verdedig met woorde wat niks sê nie,met 'n pratery wat niks beteken nie?
4 Maar jy maak selfs die eerbied vir God nutteloos,jy maak dit onmoontlik om iets in sy teenwoordigheid te sê.
5 Dit is jou sonde wat jou die woorde in die mond lê;daarom kies jy sulke slinkse woorde.
6 Nie ek nie, jou eie mond veroordeel jou,alles wat jy sê, getuig teen jou.
7 Is jy die eerste mens wat gebore is?Het jy vóór die berge in die wêreld gekom?
8 Het jy in die raadsvergadering van God gesit en luister?Het jy die alleenreg op die wysheid?
9 Wat weet jy wat ons nie weet nie?Wat verstaan jy wat ons nie ook verstaan nie?
10 Ook onder ons is daar ou manne en grysaards,manne selfs ouer as jou pa.
11 “Beteken die troos wat van God kom, vir jou niks,die woorde wat met soveel deernis tot jou gerig is?
12 Waarom het jou gevoel met jou op loop gesit,waarom blits jou oë so?
13 Wil jy jou woede op God koeldat daar sulke woorde uit jou mond kom?
14 Hoe kan 'n mens rein wees?Hoe kan 'n sterfling onskuldig wees?
15 As God nie eers die hemelwesens vertrou nieen selfs die hemel nie rein is in sy oë nie,
16 hoeveel minder 'n onrein, verdorwe menswat boosheid indrink soos water?
17 “Luister na my, ek wil jou iets vertel;wat ek ervaar het, wil ek jou meedeel.
18 Dit is die woorde van wyse mense.Hulle hou niks terugvan wat hulle vaders hulle vertel het nie.
19 Dit kom uit die tydtoe hulle die land net vir hulleself ontvang heten daar geen vreemdeling onder hulle beweeg het nie.
20 Hulle sê:‘Sy lewe lank word die goddelose,die geweldenaar, deur angs geteister,al die jare wat vir hom afgemeet is.
21 Angswekkende krete klink in sy ore;terwyl alles veilig lyk, storm rowers op hom af.
22 Hy twyfel of hy die dood sal vryspring,hy weet hy kan nie aan die swaard ontkom nie.
23 As hy vlug, word hy kos vir die aasvoëls,hy weet die dood wag op hom.
24 Soos 'n koning wat aanval,storm swaarkry en lyding op hom af;dit oorweldig hom,
25 want hy daag God uiten verset hom teen die Almagtige:
26 in sy oormoed storm hy op God afmet sy dik, sterk skild,
27 met sy ronde, vet gesigen sy onderlyf dik van die vet.
28 Hy sal in verwoeste stede moet woon,in onbewoonbare huise,huise wat dreig om bouvalle te word.
29 Hy sal nie ryk bly nie, sy rykdom sal nie hou nie,sy besittings op die aarde sal nie meer word nie.
30 Hy sal die dood nie vryspring nie,sy nakomelinge sal deur vuur verteer word,sy woorde in die wind verdwyn.
31 'n Mens moenie vertrou op wat niks is nie.Dit bring hom nêrens nie,in ruil daarvoor kry hy ook niks nie.
32 Voor sy tyd gekom het,is sy groeikrag daarmee heen.
33 Hy is soos 'n wingerdstok wat sy trosse verloor voor dit ryp is,soos 'n olyfboom wat sy bloeisels afgooi voor daar vrugte is.’
34 “Die hele bende godloses sal sonder iets wees,vuur sal die huise van die omkopers verteer.
35 Dit is hulle wat swanger is van die kwaad,wat onreg voortbringen aan bedrog die lewe skenk.”