1 Daarna het Job voortgegaan om sy saak te stel:
2 “Kon dit maar weer met my gaan soos lank gelede,soos in die dae toe God nog sy hand oor my gehou het,
3 toe sy lig beskermend oor my geskyn heten my pad in die donker verlig het.
4 Dit was die beste jare van my lewetoe ek nog 'n vertroueling van God was.
5 Toe was die Almagtige by myen my kinders rondom my.
6 Ek het oral voorspoed geniet:volop dikmelk en strome olyfolie.
7 Wanneer ek na die stadspoort toe gegaan het,my plek op die stadsplein gaan inneem het,
8 het die jongmanne opsy gestaan as hulle my sien,het die ou manne eerbiedig opgestaan.
9 Die leiers het stilgebly,hulle het nie gepraat nie.
10 Die vernames het nie 'n woord gesê nie,hulle het uit eerbied geswyg.
11 Dié wat van my gehoor het, het goed van my gepraat,dié wat my gesien het, het my geprys
12 omdat ek die armes gered het wat om hulp roep,die weeskind en dié wat geen helper het nie.
13 Die man wat met ondergang bedreig was,het my vir sy redding gedank,en ek het die hart van die weduwee bly gemaak.
14 Ek het reg en geregtigheid laat geskied;vir my was dit vanselfsprekend,so vanselfsprekend as om klere aan te trek.
15 Ek was oë vir die blindesen voete vir die kreupeles,
16 ek was 'n vader vir die armes,ek het selfs onbekendes se regsaak behartig.
17 Ek het die mag van dié wat onreg doen, gebreek,ek het die prooi uit hulle tande weggeruk.
18 Daarom het ek gedink:ek sal eendag sonder sorge sterf in my eie huis,my lewensdae sal meer wees as wat daar sand is,
19 ek sal wees soos 'n boom met sy wortels by die wateren elke môre dou op sy takke,
20 ek sal altyd nuwe krag hê,ek sal my man kan staan.
21 Mense het vol verwagting na my geluister,hulle het in spanning gewag op my raad.
22 Nadat ek gepraat het, het hulle niks gesê nie,hulle het my woorde ingedrink,
23 hulle het daarop gewag soos op 'n reënbui,hulle het daarna gesmag soos na die laat reëns.
24 Ek was vriendelik met hulletoe hulle geen hoop meer gehad het nie,my goedgesindheid het verhoed dat hulle ondergaan.
25 Ek het hulle die koers gewys,ek was hulle leier,ek was tussen hulle soos 'n koning tussen sy soldate,soos een wat treurendes troos.”