12 Die gespuis val my goedsmoeds aan,hulle stamp my onderstebo,hulle bewerk my ondergang,
13 hulle breek my lewenspad op,hulle kry dit reg om my te vernietigsonder dat iemand hulle help.
14 Soos deur 'n wye bres kom hulle aan,kom hulle tussen die puinhope deur aangestorm,
15 en ek word deur angs oorval;my aansien het soos wind weggewaai,my hoop op uitkoms het soos 'n wolk verdwyn.
16 “Nou is daar geen hoop meer vir my nie,ondergang staar my elke dag in die gesig.
17 Elke nag skiet pyne deur my liggaam,knaagpyne wat nie end kry nie.
18 Deur die groot geweld van God hang my klere vormloos aan my,word ek gewurg soos deur 'n boordjie om my nek.