12 Moses het vir Aäron en sy twee seuns wat nog oor was, Eleasar en Itamar, gesê: “Nadat julle die offer wat met vuur verbrand word, vir die Here gebring het, mag julle die deel van die offer uit die graan wat nie verbrand is nie, vir julleself vat om te eet. Julle moet dit sonder enige suurdeeg net daar by die altaar eet. Dit word heeltemal eenkant gehou vir die diens van die Here en vir sy dienaars wat by die tent die offer bring.
13 Julle moet dit ook net eet in ’n plek wat daarvoor eenkant gesit is. Dit is jou en jou seuns se besondere deel van die offers wat vir die Here op die altaar gebring word. Dit is ook die opdrag wat die Here vir my gegee het.
14 Die bors en die boud van die offer wat vir die Here gebring is, kan jy en jou seuns en jou dogters saam met jou op enige plek eet wat vir die dienaars van God se tent en vir hulle gesinne eenkant gesit is. Dit is die deel van die offer wat Israel saam met die Here eet wat aan jou en jou seuns afgestaan word.
15 Die Israeliete moet die boud en die bors wat aan die Here opgedra word, saambring wanneer hulle die stukke vet van die offer vir die Here kom aanbied. Dit moet dan vir jou en jou seuns gegee word om te eet. Die Here het beveel dat dit ’n reëling tussen julle sal wees wat nooit kan verander nie.”
16 Moses het op ’n keer begin soek waar die bok is wat vir die offer geslag moet word. Op daardie stadium was dit egter alreeds geslag en alles op die altaar verbrand. Hy het toe in woede uitgebars teen Aäron se twee seuns wat oor was, Eleasar en Itamar, en vir hulle gesê:
17 “Hoekom het julle nie julle deel van die offer in die tent kom eet nie? Dit is mos iets wat net hier geëet mag word. Die Here het dit vir julle gegee om die skuld van die gemeenskap weg te neem en om hulle vrede te laat vind met die Here.
18 Die bloed van die offer is glad nie in die tent ingebring nie en julle het ook nie julle deel daar kom eet soos ek julle beveel het nie.”