3 Toe sweer Dawid weer en sê: “Jou vader weet baie goed dat ek guns in jou oë gevind het en hy het gesê: ‘Moenie dat Y’honatan dit weet nie, anders sal hy bedroef wees,’ maar so waar as יהוה leef en jyself leef, daar is skaars ’n tree tussen my en die dood!”
4 Toe sê Y’honatan vir Dawid: “Wat jy ook al sê, sal ek vir jou doen.”
5 Toe sê Dawid vir Y’honatan: “Let op, môre is dit nuwemaan en ek is veronderstel om saam met die koning te eet, maar laat my gaan sodat ek myself wegsteek in die veld tot die derde sonsondergang toe.
6 As jou vader my enigsins mis, sê dan: ‘Dawid het my dringend verlof gevra om na sy stad, Beit-Legem, te hardloop, want dit is die jaarlikse offer vir die hele familie daar.
7 As hy so sê: ‘Goed,’ dan is jou dienskneg veilig, maar as hy baie kwaad word, weet dan dat hy besluit het op boosheid.
8 Bewys dan ’n guns aan jou dienskneg, want jy het jou dienskneg saam met jou in ’n verbond van יהוה gebring. As daar egter oortreding by my is, maak my dan self dood, want waarom sou jy my dan na jou vader toe bring?”
9 Y’honatan het gesê: “Wat ’n verwerplike gedagte, want as ek sekerlik agterkom dat my vader besluit het om boosheid oor jou te laat kom, sou ek jou nie daarvan vertel nie?”