12 Ug kon matumpag na kini, mangutana ang mga tawo kanila, ‘Unsay nahitabo sa inyong gihaklap?’
13 “Busa ako, ang Ginoong Dios, nag-ingon: Sa akong labihang kasuko, tumpagon ko ang mga paril pinaagi sa kusog nga hangin, ulan nga ice nga morag bato, ug bunok sa ulan.
14 Oo, tumpagon ko ang paril nga inyong gihaklapan ug minasang apog ug lapok. Tumpagon ko gayod kini hangtod nga makita ang pundasyon niini. Ug kon matumpag na kini, madat-ogan kamo ug mangamatay. Unya mahibaloan ninyo nga ako mao ang Ginoo.
15 Ipahiagom ko ang labihan kong kasuko ngadto sa paril ug sa naghaklap niini. Unya ipahibalo ko kaninyo nga wala na ang paril, apil ang naghaklap niini
16 nga mao ang mga propeta sa Israel nga nanagna nga mahimong maayo ang kahimtang sa Jerusalem, apan sa tinuod dili diay. Ako, ang Ginoong Dios, ang nag-ingon niini.
17 “Karon, ikaw tawo, panghimaraota ang mga babayeng nagapanagna nga tinumotumo lang.
18 Ingna sila nga ako, ang Ginoong Dios, nag-ingon, ‘Alaot kamong mga babaye nga nagapangbiktima sa akong katawhan, bata man o tigulang, pinaagi sa mga anting-anting. Ginabutangan ninyo silag bugkos sa mga bukton ug belo sa mga ulo isip mga anting-anting. Buot ninyong biktimahon ang akong katawhan alang sa inyong kaugalingong kaayohan.