1 Miingon ang Ginoo kanako,
2 “Tawo, pahibaloa ang Jerusalem sa iyang ngil-ad nga mga buhat.
3 Ingna siya nga ako, ang Ginoong Dios nagaingon, kaniya: Usa ikaw ka Canaanhon! Ang imong amahan usa ka Amornon, ug ang imong inahan usa ka Hithanon.
4 Ug sa imong pagkahimugso walay nagputol sa imong pusod, walay naghugas kanimo, o naghaplas kanimog asin, o nagputos kanimog lampin.
5 Wala gayoy nagpakabana sa paghimo niining mga butanga diha kanimo; wala gayoy nalooy kanimo. Gilabay ka lang hinuon didto sa uma, ug gikasilagan sukad sa adlaw sa imong pagkahimugso.
6 “ ‘Unya sa dihang miagi ako duol kanimo, nakita ko ikaw nga naglunang sa kaugalingon mong dugo. Giingnan ko ikaw nga mabuhi ka gayod.
7 Gipadako ko ikaw sama sa usa ka tanom sa uma. Midako ka ug nahimong dalaga. Naporma ang imong mga dughan ug mitaas ang imong buhok, apan hubo ka lang gihapon.