42 Unya mahuwasan na ako sa akong labihang kasuko kanimo, ug mawala na ang akong pagpangabugho. Mokalma na ako ug dili na masuko.
43 “ ‘Gikalimtan mo kon giunsa ko ikaw pag-atiman sa dihang batan-on ka pa. Gipasuko mo hinuon ako sa imong gipanghimo. Busa ako, ang Ginoong Dios, nag-ingon nga silotan ko gayod ikaw sumala sa imong mga gihimo. Dili ba naghimo ka ug law-ay nga mga buhat dugang sa tanan mong mangil-ad nga mga binuhatan?
44 “ ‘May mga tawo nga nagasulti niini nga panultihon kanimo: “Kon unsa ang inahan mao usab ang anak.”
45 Sama gayod ikaw sa imong inahan nga nagtamay sa iyang bana ug sa iyang mga anak. Ug sama ka usab sa imong mga igsoong babaye nga nagtamay sa ilang mga bana ug mga anak. Ang imong inahan usa ka Hithanon ug ang imong amahan usa ka Amornon.
46 Ang magulang mong babaye mao ang Samaria nga anaa nagapuyo sa amihan uban sa iyang mga anak nga babaye. Ang imong manghod nga babaye mao ang Sodoma nga anaa nagapuyo sa habagatan uban sa iyang mga anak nga babaye.
47 Gisunod mo ang ilang mga gawi ug ang ilang ngil-ad nga mga buhat. Ug sa mubo lang nga mga panahon milabaw ka pa kadaotan kay kanila.
48 Ako, ang Ginoong Dios nga buhi, nagasulti sa tinuod nga ang Sodoma nga imong igsoon ug ang iyang mga anak nga babaye wala makahimo ug sama sa gihimo nimo ug sa imong mga anak nga babaye.