14 “Apan pananglit kining tawong daotan may anak nga lalaki ug nakita niya ang tanang sala nga gihimo sa iyang amahan, apan wala niya kini sunda.
15 Wala siya magsimba sa mga dios-dios sa Israel o mokaon sa mga halad nga alang niini nga mga dios-dios didto sa mga simbahanan sa mga bukid. Wala siya makighilawas sa asawa sa uban.
16 Wala siya mangdaog-daog, ug wala siya mangayo ug garantiya gikan sa mga nangutang kaniya. Wala siya mangawat, ginapakaon hinuon niya ang mga gigutom ug gihatagan ug bisti ang mga walay bisti.
17 Wala siya maghimog daotan, ug wala siya magpatubo kon magpautang siya. Ginatuman niya ang akong mga sugo ug mga tulumanon. Kining tawhana dili mamatay tungod sa sala sa iyang amahan kondili padayon siyang mabuhi.
18 Apan ang iyang amahan mamatay tungod sa iyang sala kay nanghukhok siya, nangawat, ug naghimog daotan ngadto sa iyang mga katagilungsod.
19 “Apan basig mangutana kamo, ‘Nganong dili man angayng silotan ang anak tungod sa sala sa iyang amahan?’ Kon ang anak nagbuhat sa matarong ug husto, ug ginasunod niya pag-ayo ang akong mga tulumanon, padayon siyang mabuhi.
20 Ang tawo lang nga nakasala mao ang mamatay. Ang anak dili angayng silotan tungod sa sala sa iyang amahan, sama nga ang amahan dili angayng silotan tungod sa sala sa iyang anak. Ang tawong matarong pagabalosan sa iyang matarong nga mga ginahimo, ug ang tawong daotan pagasilotan sa iyang daotan nga mga ginahimo.