1 Miingon ang Ginoo kanako,
2 “Tawo, pag-atubang sa Jerusalem ug panghimaraota ang Israel ug ang mga simbahan niini.
3 Ingna sila nga ako, ang Ginoong Dios, nag-ingon, ‘Kontra ko kamo! Ibton ko ang akong espada ug pamatyon ko kamong tanan, maayo man o daotan.
4 Oo, pamatyon ko kamong tanan sa akong espada, gikan sa habagatan hangtod sa amihan.
5 Ug mahibaloan sa tanan nga ako mao ang Ginoo. Giibot ko na ang akong espada, ug dili ko kini ibalik sa iyang sakoban hangtod nga dili mahuman ang iyang pagpamatay.’
6 “Busa tawo, padungga sila nga mag-agulo ka sa kasubo ug sa kasakit sa imong kasingkasing. Mag-agulo ka diha sa ilang atubangan.
7 Kon mangutana sila kon nganong nagaagulo ka, ingna sila nga tungod kini sa balita nga makapakurog, makapaluya, makapalisang, ug makapalipong kanila. Mahitabo gayod kining mga butanga sa dili madugay. Ako, ang Ginoong Dios, ang nag-ingon niini.”