5 Ug mahibaloan sa tanan nga ako mao ang Ginoo. Giibot ko na ang akong espada, ug dili ko kini ibalik sa iyang sakoban hangtod nga dili mahuman ang iyang pagpamatay.’
6 “Busa tawo, padungga sila nga mag-agulo ka sa kasubo ug sa kasakit sa imong kasingkasing. Mag-agulo ka diha sa ilang atubangan.
7 Kon mangutana sila kon nganong nagaagulo ka, ingna sila nga tungod kini sa balita nga makapakurog, makapaluya, makapalisang, ug makapalipong kanila. Mahitabo gayod kining mga butanga sa dili madugay. Ako, ang Ginoong Dios, ang nag-ingon niini.”
8 Miingon pa gayod ang Ginoo kanako,
9-10 “Tawo, isulti ang akong mensahe ngadto sa mga tawo. Ingna sila nga ako, ang Ginoo, nagaingon: Gibaid ko ang akong espada alang sa pagpatay kaninyo. Gipasinaw ko kini pag-ayo aron mokidlap kini sama sa kilat. Karon, maglipay pa ba kamo? Balewalaon pa ba ninyo ang akong mga pagdisiplina kaninyo?
11 Gibaid ko ang akong espada ug gipasinaw, ug andam na kini nga gamiton sa pagpamatay.
12 “Tawo, hilak ug kusog ug pukpoka ang imong dughan sa kasubo, kay kana nga espada mopatay sa akong katawhan nga mga Israelinhon ug sa ilang mga pangulo.