1 Sa ikanapulo nga adlaw sa ikanapulo nga bulan, sa ikasiyam nga tuig sa among pagkabihag, miingon ang Ginoo kanako,
2 “Tawo, isulat ang petsa niining adlawa kay niini mismong adlawa magsugod na sa pagsulong ang hari sa Babilonia sa Jerusalem.
3 Unya isugilon kini nga sambingay ngadto sa katawhan sa Israel nga mga masinupakon, ug pahibaloa sila nga ako, ang Ginoong Dios, ang nag-ingon:“Itak-ang ang kaldero ug sudli kini ug tubig.
4 Ilunod niini ang mga maayong bahin sa karne — mga abaga ug mga paa. Iapil usab ang mga bukog.
5 Ang karne lang sa labing maayong karnero ang imong gamiton. Sugnori kini ug lat-i ang karne ug ang mga bukog.
6 Kay ako, ang Ginoong Dios, nag-ingon: Alaot ang siyudad sa Jerusalem kansang mga lumulupyo mga kriminal. Nahisama kini sa tayaon nga kaldero nga wala malimpyohi. Busa kuhaa sa tinagsa ang sulod niini ug ayaw pilia.