1 Miingon ang Ginoo kanako,
2 “Tawo, ingna ang imong mga katagilungsod nga kon pasulongon ko ang mga kaaway sa usa ka dapit, ang mga lumulupyo niana nga dapit magpilig usa kanila nga mahimong magbalantay sa ilang siyudad.
3 Kon makita nianang magbalantay nga nagapadulong na ang mga kaaway, patingogon niya ang budyong aron sa pagpasidaan sa mga tawo.
4 Si bisan kinsa nga nakadungog sa budyong apan dili magpakabana niini, ug mamatay siya sa dihang gisulong sila, siya ra ang mabasol sa iyang kamatayon.
5 Tungod kay sa dihang nadungog niya ang budyong wala siya magpakabana. Busa siya ra gayod ang mabasol sa iyang kamatayon. Kay kon nagpakabana pa siya, naluwas unta niya ang iyang kaugalingon.
6 Apan kon makita sa magbalantay nga nagapadulong ang mga kaaway apan wala niya patingoga ang budyong aron sa pagpasidaan sa mga tawo, ug unya gisulong sila ug may mamatay kanila, paninglon ko ang magbalantay sa ilang kamatayon bisan namatay sila tungod sa ilang sala.”
7 Nagpadayon sa pag-ingon ang Ginoo, “Tawo, gipili ko ikaw nga magbalantay alang sa katawhan sa Israel, busa pamatia kining akong gisulti, ug pasidan-i dayon ang mga tawo.