10 Nagpadayon sa pag-ingon ang Ginoong Dios: “Nianang higayona magplano kag daotan.
11 Moingon ka, ‘Sulongon ko ang Israel kansang mga lungsod walay paril, walay pultahan, ug walay trangka, ug ang mga lumulupyo niini nagapuyo nga malinawon ug walay gikahadlokan nga katalagman.
12 Ilogon ko ang mga kabtangan niining mga lungsod nga kanhi awaaw, apan karon napuno na sa mga tawo nga namalik gikan sa laing mga nasod. Daghan silag mga kahayopan ug mga kabtangan, ug giila ang ilang nasod nga labing importanteng nasod sa kalibotan.’
13 “Moingon kanimo ang katawhan sa Sheba ug sa Dedan, ug ang mga negosyante sa mga lungsod sa Tarshish, ‘Gitigom mo na ba ang imong kasundalohan aron ilogon ang mga pilak, bulawan, mga mananap, ug mga kabtangan sa mga Israelinhon?’
14 “Busa, tawo, ingna si Gog nga ako, ang Ginoong Dios, nag-ingon: Sa higayon nga magpuyo na nga malinawon ang akong katawhan nga mga Israelinhon, mahibaloan mo kini.
15 Busa sulonga sila gikan sa imong gipuy-an sa layong dapit sa amihan, uban sa imong daghan ug gamhanan nga mga sundalo nga nagkabayo.
16 Sulongon mo ang akong katawhan nga mga Israelinhon nga daw sama sa panganod nga motabon sa yuta. Oo, ipasulong ko kanimo, Gog, ang akong nasod sa umaabot nga panahon. Ug pinaagi sa ipahimo ko kanimo, mapakita ko ang akong pagkabalaan ngadto sa mga nasod. Unya mahibaloan nila nga ako mao ang Ginoo.”