14 “Busa, tawo, ingna si Gog nga ako, ang Ginoong Dios, nag-ingon: Sa higayon nga magpuyo na nga malinawon ang akong katawhan nga mga Israelinhon, mahibaloan mo kini.
15 Busa sulonga sila gikan sa imong gipuy-an sa layong dapit sa amihan, uban sa imong daghan ug gamhanan nga mga sundalo nga nagkabayo.
16 Sulongon mo ang akong katawhan nga mga Israelinhon nga daw sama sa panganod nga motabon sa yuta. Oo, ipasulong ko kanimo, Gog, ang akong nasod sa umaabot nga panahon. Ug pinaagi sa ipahimo ko kanimo, mapakita ko ang akong pagkabalaan ngadto sa mga nasod. Unya mahibaloan nila nga ako mao ang Ginoo.”
17 Nagpadayon sa pag-ingon ang Ginoong Dios, “Sa unang panahon gipadayag ko pinaagi sa mga propeta sa Israel nga akong mga alagad nga sa umaabot nga mga adlaw may mosulong sa Israel. Ug ikaw ang buot kong ipasabot niadto.
18 Apan nianang panahona nga sulongon mo na Gog, ang Israel, mosilaob ang akong kasuko. Ako, ang Ginoong Dios, ang nag-ingon niini.
19 Ug sa labihan ko nga kasuko, gipanumpa ko nga nianang higayona molinog ug kusog sa yuta sa Israel.
20 Ang tanang mga tawo ug ang tanang matang sa mananap — ang nagalakaw, ang nagalupad, ang nagakamang, ug ang nagapuyo sa tubig — mangurog sa kahadlok sa akong presensya. Mangatumpag ang mga bukid ug mga bakilid, ug mangatumpag ang mga paril.