13 Ang tanang mga lumulupyo motabang sa paglubong. Ug kini nga higayon dili gayod malimtan sa mga Israelinhon, kay niana nga paagi mapasidunggan ako. Ako, ang Ginoong Dios, ang nag-ingon niini.
14 Pagkahuman sa pito ka bulan, may mga tawo nga tahasan sa paghimo sa mao lang gayod nga buluhaton: libuton nila ang maong dapit aron tan-awon kon may mga patayng lawas pa nga wala malubong, ug ila kining ipalubong, aron malimpyohan ang yuta.
15 Kon may makita silang bukog sa tawo, ila kining butangan ug timailhan aron mahibaloan sa mga tawong gitahasan sa paglubong, ug malubong nila kini didto sa “Kapatagan sa Daghang mga Tawo ni Gog.”
16 (May lungsod usab didto nga pagatawgon unya nga “Daghang mga Tawo.”) Nianang paagiha malimpyohan nila ang yuta.’ ”
17-18 Nagpadayon sa pag-ingon ang Ginoong Dios kanako, “Tawo, ingna ang tanang matang sa mga langgam ug mabangis nga mga mananap sa palibot nga magtigom didto sa kabukiran sa Israel, kay magpakombira ako kanila ug daghan kaayong mga halad. Didto mangaon sila ug unod ug manginom ug dugo sa maisog nga mga sundalo ug mga pangulo, nga daw sama lang nga nagakaon sila sa mga karnero, mga baka, ug mga kanding nga pinatambok gikan sa Bashan.
19 Kini nga kombira nga andamon ko alang kanila, magpapura silag kaon ug inom hangtod nga mabusog gayod sila ug mangahubog.
20 Magpapura gayod silag kaon ug mga kabayo, mga tigkabayo, ug maisog nga mga sundalo. Ako, ang Ginoong Dios, ang nag-ingon niini.