1-2 Sa ikanapulo nga adlaw sa nahaunang bulan, sa ika-25 nga tuig sa among pagkabihag — ika-14 nga tuig gikan sa pagkalaglag sa Jerusalem — gigamhan ako sa Ginoo ug gipakita niya kanako ang usa ka panan-awon. Sa maong panan-awon, gidala niya ako sa taas kaayo nga bukid sa Israel. Paglantaw ko sa habagatang bahin nakakita akog mga bilding nga daw usa ka siyudad.
3 Gidala ako sa Ginoo didto ug nakakita akog usa ka tawo nga ang iyang hitsura sama sa naggilak-gilak nga bronsi. Nagatindog siya sa may pultahan ug nagakupot siyag duha ka pangsukod: ang usa linen nga higot ug ang usa kahoy.
4 Miingon ang tawo kanako, “Tawo, pamati! Tan-awa pag-ayo ang tanang ipakita ko kanimo kay mao kini ang hinungdan kon nganong gidala ka dinhi. Isugilon dayon sa katawhan sa Israel ang tanan mong makita.”
5 Nakita ko ang templo nga napalibotan ug paril. Gikuha sa tawo ang iyang kahoy nga pangsukod, nga may gitas-on nga napulo ka piye basi sa opisyal nga sukdanan, ug gisukod niya ang paril. Napulo ka piye ang gihabugon niini ug napulo ug tunga ka piye usab ang gibag-on.